Αγώνες σε κλουβί στην Κόρινθο-G.F.C.(Greek Fighting Championship)– CAGED

Αγώνες σε κλουβί στην Κόρινθο

Το GFC έρχεται για ένατη φόρα στο Ελληνικό κοινό

Το ένατο κατά σειρά event της μεγαλύτερης διοργάνωσης μεικτών πολεμικών τεχνών στην Ελλάδα θα πραγματοποιηθεί στην Κόρινθο την Κυριακή 29 Απριλίου.

Η έναρξη της διοργάνωσης θα γίνει στις 18:00 με το άνοιγμα των θυρών και οι αγώνες θα ξεκινήσουν στις 19:30.

29 Απριλίου στο κλειστό Γυμναστήριο Κορίνθου.

To πιο εμπορικό και θεαματικό άθλημα στον κόσμο έκανε επιτέλους την εμφάνιση του και στην χώρα μας, με την G.F.C (Greek Fighting Championship) να περνά σε άλλο επίπεδο στον χώρο των πολεμικών τεχνών, βάζοντας το ΜΜΑ (Mixed Martial Arts) στον χώρο που του ανήκει.... σε «ΚΛΟΥΒΙ» και περισσότεροι από 25.000 άνθρωποι μέχρι σήμερα, στα 6 event από το 2011

έζησαν μια ανεπανάληπτη εμπειρία.

Αλέξης Ναστουλης εναντίον Νικήτα Malsurgenov στα 70.3 κιλά. 
Άλλη μία αναμέτρηση με ενδιαφέρον στο κλουβί του GFC. 

G.F.C. - CAGED

Δημοτικό Αθλητικό Κέντρο Κορινθου

βίντεο από παλαιότερη εκδήλωση

Το εισιτήριο είναι στα 15.00 € στις κερκίδες και 25.00 € δίπλα στο κλουβί.

Σημεία Προπώλησης:

•Ελαστικά Ζημινοπουλος Γεώργιος

75 χλμ Πεοακ Ισθμός Κορίνθου.

Τηλ : 2741073325

•Fightersdome.gr

Άγγελου Μεταξά 15 και Δουσμανη 13 στην Γλυφάδα.

Τηλ : 213041046

Corinth Exposed Festival 2018-Φεστιβάλ Φωτογραφίας Κορινθίας 2018

Corinth Exposed Festival 2018

Φεστιβάλ Φωτογραφίας Κορινθίας 2018

Ημερίδα

Φωτογραφικοί Διάλογοι

Στα πλαίσια του Φεστιβάλ Φωτογραφίας Κορινθίας 2018 που διοργανώνει η Φωτογραφική Λέσχη Κορίνθου / corinthian photography club θα πραγματοποιηθεί  η  ημερίδα Φωτογραφικοί Διάλογοι την Κυριακή 29 Απριλίου και ώρα 11,00 στο CINEMA ΑΠΟΛΛΩΝ στην Κόρινθο, Κολιάτσου 49.

Είσοδος ελεύθερη.

Την ημερίδα συντονίζουν:

ο Αναστάσης Πρωτοπαπάς Μ.Α / Β.Α

και ο Σωκράτης Λαμπρόπουλος Μ.Α / Β.Α

Θα παρουσιάσουν την δουλειά τους οι φωτογράφοι:

Ανδρέας Καλαβρουζιώτης

Ελένη Κούτλα

Κωνσταντίνος Ξένος

Νίκος Παπαγγελής

Θεόδωρος Ρήγος

Γιάννης Ρομπόκος

Βασιλική Σανδάλη

Αθανασιος Σκαζας

Για τους καλλιτέχνες:

Ανδρέας Καλαβρουζιώτης

γεννήθηκα στην Αθήνα το 1969, ζω στην Αθήνα και εργάζομαι σε ιδιωτική επιχείρηση. Το πάθος και το μεράκι μου για την φωτογραφία υπήρχε από μικρό παιδί. Μου άρεσε η φωτογραφία και μεγαλώνοντας, η αγάπη μου για αυτή έγινε πιο ιδιαίτερη με βασικό θέμα τις απλές οικογενειακές στιγμές και τις δραστηριότητές μου.

Εξελίσσοντας τις γνώσεις μου πάνω στην τεχνολογία και αποκτώντας την πρώτη μου DSLR, το μεράκι μου έγινε σημαντικό κομμάτι της ζωής μου τα τελευταία 6 χρόνια.

Όλα περνούσαν μέσα από το φακό της μηχανής, τα τοπία, τα πρόσωπα, τα καιρικά φαινόμενα, η φύση και οι απλές καθημερινές κινήσεις των ανθρώπων.

Βελτίωσα τις γνώσεις μου πάνω στην φωτογραφία παρακολουθώντας μαθήματα στο πρόγραμμα του Δήμου Αμαρουσίου, με δάσκαλό μου τον Διονύση Κούτση, συμμετέχοντας για πρώτη φορά στην έκθεση που πραγματοποιήθηκε στο τέλος των μαθημάτων.

Τα θέματα που κυρίως με ενδιαφέρουν είναι οι φωτογραφίες δρόμου, τοπίων, πορτρέτου και το ανθρώπινο σώμα, αλλά δεν διστάζω να δοκιμάσω καινούργια θέματα και τάσεις πάνω στην φωτογραφία τη στιγμή που μου κεντρίζουν το ενδιαφέρον.

Ελένη Κούτλα

Γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθηνά. Τα τελευταία 8 χρόνια είναι μόνιμος κάτοικος Κόρινθου. Αποφοίτησε από το τμήμα φωτογραφίας των Global Arts Studios. Έχει λάβει μέρος σε ομαδική έκθεση στο δημαρχείο Αμαρουσίου, στην Ελληνική φωτογραφική εταιρία όπως και με το Corinthian Photography Club στην Πινακοθήκη Κόρινθου. Επίσης έλαβε μέρος το Club στην photovizion 2017 οπού εκεί βραβεύτηκε φωτογραφία της από την «Γαία Επιχειρείν» και το περιοδικό «Φωτογράφος» (3ο βραβείο). Μετά από παρότρυνση και βοήθεια του δασκάλου της Αναστάση Πρωτοπαπά σήμερα είμαι επαγγελματίας φωτογράφος στο χώρο της φωτογραφίας γάμου βάπτισης. Έχοντας αντιληφθεί ότι η " μάθηση" στο χώρο της φωτογραφίας δεν τελειώνει ποτέ παραμένει μέλος του Corinthian Photography Club , και παρακολουθεί εξειδικευμένα σεμινάρια.

Κωνσταντίνος Ξένος

Γεννήθηκε στο Χολαργό και μεγάλωσε στην Ζάκυνθο. Από το 2011 είναι κάτοχος Β.Α από το Middlesex University of London in collaboration with ΑΚΤΟ στο τομέα της φωτογραφίας. Η σταθερή ενασχόλησή του με την τέχνη της φωτογραφίας τον οδήγησε να ανακαλύψει το πάθος του για την φωτογραφία δρόμου.

Η δουλεία του έχει δημοσιευθεί στο Getting your Shot από το National Geographic και Along the Blue Line.

Νίκος Παπαγγελής

Είναι visual artist, γεννημένος στην Θεσσαλονίκη και δραστηριοποιείται κυρίως στην Αθήνα. Σπούδασε φωτογραφία στη Stereosis Photography School, στην Θεσσαλονίκη.

Επίσης είναι κάτοχος πτυχίου Ιστορίας Αρχαιολογίας και Ιστορίας της Τέχνης από το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Ακόμα κατέχει MA in Filmmaking (specialised in Cinematography) από το Goldsmiths, University of London.

Todd Rigos Θεόδωρος Ρήγος

(b.1987) is a contemporary photographer based in Athens, Greece, whose work explores notions of intimacy, identity, and human interaction. Through curiosity, observation and presence he seeks to document patterns between people, nature, the things we consume and the milieus in which we live. He started developing his personal work in 2009 and his self-taught skills extend across digital and analogue street photography. His work has been recognized through several awards, including the Photometria International Photography Festival (2012) and the Atenistas Photography Contest, among others. Rigos has exhibited in numerous group shows in Athens and across the country, and held his first solo exhibition, "Anoixi," in June 2014. He currently works in various areas, such as landscape, street, documentary and many more experimenting with shape, light and unconventional techniques. In summer 2017 he was awarded in two more international competitions. He exhibited his work in the Art Gallery of Corinthos through "Heritage" international competition and "Corinth exposed" instagramm contest (Corinthian Photography Club) and in the Antiparos international photo festival where he was selected among others. In August 2017 Rigos held his second solo exhibition with his latest project "Crossroads" in Paros island and he is currently on the roll traveling and preparing new projects for 2018.

Γιάννης Ρομπόκος

Γεννήθηκε το 1972 στην Αθήνα και μεγάλωσε στις Κρήνες Κορινθίας. Σπούδασε Στατιστική στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών και ζει στην Αθήνα.

Είναι έγγαμος με ένα παιδί. Με την καλλιτεχνική - δημιουργική φωτογραφία ασχολείται από το 2013 παρακολουθώντας τα μαθήματα καλλιτεχνικής φωτογραφίας που διοργανώθηκαν από τον δήμο Αμαρουσίου με δάσκαλο τον Διονύση Κούτση. Είναι μέλος της Ελληνικής Φωτογραφικής Εταιρείας και της κορινθιακής φωτογραφικής ομάδας «Οκτώ συν άπειρο». Μέχρι σήμερα έχει συμμετάσχει σε δεκατέσσερις ομαδικές εκθέσεις φωτογραφίας στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Έχει λάβει βραβεία και διακρίσεις σε πανελλήνιους και διεθνείς διαγωνισμούς και έχει παρουσιάσει το έργο του σε φωτογραφικές ομάδες και φεστιβάλ φωτογραφίας.

Μέρος της δουλειάς του έχει δημοσιευθεί σε περιοδικά και έχει εκδοθεί σε φωτογραφικά λευκώματα. Έργο του συμπεριλαμβάνεται στην ετήσια έκδοση του φωτογραφικού βιβλίου “WeStreet 2016” στην οποία συμμετείχαν 116 φωτογράφοι δρόμου από 36 χώρες.

Σκοπός του είναι η συνεπής στάση του απέναντι στην τέχνη, η διαρκής εξέλιξή του μέσα από την προσέγγιση της τεχνικής αρτιότητας και της επαρκούς θεωρητικής κατάρτισης, αλλά κυρίως η ειλικρινής και γνήσια έκφραση της εσωτερικότητάς του.

Βασιλική Σανδάλη

Η Βασιλική Σανδάλη γεννήθηκε στην Αθήνα. Παρακολουθεί φωτογραφικά σεμινάρια από το 2009. Την περίοδο 2015-2016 παρακολούθησε το σεμινάριο του Πλάτωνα Ριβέλλη και το εργαστήριο του Αχιλλέα Νάσιου. Το 2017 παρακολούθησε το σεμινάριο της Καλών Τεχνών με τον Κώστα Ιωαννίδη, Ελένη Μουζακίτη και Λάμπρο Παπανικολάτο. Φωτογραφική δουλειά της έχει παρουσιαστεί από ελληνικά και ξένα περιοδικά , καθώς έχει επιλεχθεί και για εξώφυλλα βιβλίων. Έχει λάβει συμμετοχή σε ομαδικές εκθέσεις. Το 2010 συμμετείχε με την ομάδα του Χρήστου Κοψαχείλη στο “Open Screen Project” του Athens Photo Festival, το 2016 στο “Parallel Voices” του Photometria Festival, το 2017 στο Satellite Exhibition του Athens Photo Festival και στην ομαδική έκθεση του Φωτογραφικού Κέντρου Θεσσαλονίκης “Μy gender, Μyself”. Το 2018 εκτέθηκε μέρος της σειράς “Groping” στην Gallery Latitude του Chicago και στην Darkroom Gallery του Essex. Διακρίθηκε επίσης η ίδια σειρά, από την LoosenArt Gallery για τη διεθνή ομαδική έκθεση “About me” στη Ρώμη. Αυτή τη στιγμή βρίσκεται στη shortlist του Rovinj Photodays 2018 της Κροατίας.

Αθανασιος Σκαζας

Γεννήθηκε το 1974 και μεγάλωσε στην Αθηνά. Από το 2002 ζει και δραστηριοποιείτε στην Κόρινθο από οπού και κατάγεται.

Έχει σπουδάσει Αρχιτεκτονική Εσωτερικών Χωρών και Διακόσμηση στο Institute d'arte Enrico Galvani στο Pordenone της Ιταλίας και στο Middlesex University of London.

Το ταξίδι του στην φωτογραφία ξεκίνησε το 2015 φοιτώντας στα Global Arts Studios στην Κόρινθο με δάσκαλο τον Αναστάση Πρωτοπαπά. Έκτοτε με την τέχνη της φωτογραφίας προσπαθεί να καταγράψει την ποίηση των απλών πράγματων που καθίστανται γοητευτικά. Από το 2013 είναι μέλος της Φωτογραφικής Λέσχης Κορίνθου.

Το Google Arts & Culture σκανάρει την Αρχαία Κόρινθο-BINTEO

Το Google Arts & Culture που μας ξεναγεί στα θαύματα του παγκόσμιου πολιτισμού που απειλούνται με εξαφάνιση

επιλέγει την Αρχαία Κόρινθο!

Όταν ο Ben Cacyra παρακολούθησε στην τηλεόραση τους Ταλιμπάν να καταστρέφουν βουδιστικά αγάλματα 1.500 ετών στην περιοχή Bamiyan του Αφγανιστάν το 2001, ένιωσε την υποχρέωση να κάνει κάτι γι’ αυτό. Ο ίδιος είναι ένας από τους δημιουργούς του πρώτου συστήματος τρισδιάστατης σάρωσης στον κόσμο και η συγκεκριμένη ιστορική συγκυρία τον έκανε να αντιληφθεί ότι η τεχνολογία αυτή θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για να απαθανατίσει για τις επόμενες γενιές τα μνημεία που κινδυνεύουν με αφανισμό λόγω φυσικών καταστροφών, πολεμικών συρράξεων, τουριστικής και οικιστικής ανάπτυξης κλπ. Για το λόγο αυτό ίδρυσε τη CyArk, μια εταιρεία μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα που έχει δημιουργήσει το μεγαλύτερο και πληρέστερο τρισδιάστατο ψηφιακό αρχείο μνημείων του πλανήτη που διατρέχουν σοβαρό κίνδυνο εξαφάνισης. Σήμερα, το Google Arts & Culture συμπράττει με τη CyArk δίνοντας σε όλους ψηφιακή πρόσβαση στα θαυμαστά αυτά έργα του πολιτισμού και την ιστορία τους.
Με τη βοήθεια σύγχρονων τεχνολογιών, τα μνημεία αυτά ψηφιοποιούνται και απεικονίζονται με τη μεγαλύτερη ακρίβεια και λεπτομέρεια που έχουμε δει μέχρι σήμερα, καθώς πλέον αποτυπώνεται τόσο το χρώμα όσο η υφή και η γεωμετρία των επιφανειών, χάρη στους τρισδιάστατους σαρωτές λέιζερ που λειτουργούν με ακρίβεια χιλιοστού. Αυτές οι αναλυτικές απεικονίσεις μπορούν επίσης να χρησιμοποιηθούν για τον εντοπισμό περιοχών που έχουν υποστεί ζημιές, καθώς και για την υποστήριξη των προσπαθειών αποκατάστασής τους. Μέσω της νέας αυτής διαδικτυακής έκθεσης, ο χρήστης μπορεί να εξερευνήσει τις ιστορίες πίσω από 25 και πλέον, ιστορικής σημασίας τοποθεσίες σε 18 χώρες του κόσμου, συμπεριλαμβανομένου του Al Azem Palace στη δοκιμαζόμενη από τον πόλεμο Δαμασκό της Συρίας και της αρχαίας μητρόπολης Chichen Itza των Maya στο Μεξικό. Για πολλά από αυτά τα αρχαιολογικά μνημεία, η Google έχει επίσης αναπτύξει πολύπλοκα τρισδιάστατα μοντέλα που επιτρέπουν στον καθένα να τα θαυμάζει από οποιαδήποτε οπτική γωνία, με τη χρήση του νέου Google Poly 3D viewer στην πλατφόρμα Google Arts & Culture.

Η ΠΕΙΡΗΝΗ ΚΡΗΝΗ ΑΠΟ ΨΗΛΑ

Από την Ελλάδα έχει συμπεριληφθεί η πόλη της Αρχαίας Κορίνθου, η οποία καταστράφηκε σε μεγάλο βαθμό από σεισμούς το 365 π.Χ. και το 375 π.Χ., ωστόσο ανοικοδομήθηκε εντυπωσιακά γρήγορα κατόπιν. Στη συνέχεια, ένας ακόμα σεισμός το 856 μ.Χ. σκότωσε περίπου 45.000 ανθρώπους. Μέχρι τη δεκαετία του 1800 η αρχαία πόλη είχε καλυφθεί από νέες υποδομές, ενώ ο σεισμός του 1858 κατέστρεψε ολόκληρη την πόλη και οδήγησε στην έναρξη των αρχαιολογικών ανασκαφών. Η ψηφιοποίηση του μνημείου, που βρίσκεται υπό διαρκή απειλή, διαφυλάττει για τις επόμενες γενιές ό,τι έχει απομείνει από την ελληνική και ρωμαϊκή αρχιτεκτονική της περιοχής. Μάλιστα, λόγω της συνεχιζόμενης δραστηριότητας ανασκαφών, συγκεκριμένες αρχαιολογικές περιοχές δεν είναι ανοικτές στο κοινό αυτή τη στιγμή, επομένως η ψηφιακή απεικόνιση επιτρέπει στους επισκέπτες να ξεναγηθούν στο σημείο, δίνοντας για πρώτη φορά πρόσβαση σε αυτό το αρχαίο αρχιτεκτονικό θαύμα.

ΔΕΙΤΕ ΔΥΟ ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΑ ΒΙΝΤΕΟ ΤΟΥ CYARK

ΠΡΩΤΟ ΒΙΝΤΕΟ ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΗ ΝΩΠΟΓΡΑΦΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΕΙΡΗΝΗ ΚΡΗΝΗ

ΔΕΥΤΕΡΟ ΒΙΝΤΕΟ Ο ΝΑΟΣ ΤΟΥ ΑΠΟΛΛΩΝΑ ΑΠΟ ΨΗΛΑ

ΠΗΓΕΣ
etravelnews.gr
artsandculture.google.com
youtube.com

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΚΑΙ 13 σπάνιες φωτογραφίες ΤΗΣ ΚΟΡΙΝΘΙΑΣ

Η ΚΟΡΙΝΘΙΑ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΚΑΙ 13... ΑΠΡΙΛΙΟΥ

ΜΕ 13 ΣΠΑΝΙΕΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ

1.-Τα ερείπια του Ναού του Δία στη Νεμέα,1887-The ruins of the Temple of Zeus in Nemea.

2.ΟΔΟΣ ΛΕΧΑΙΟΥ 1901

3.ΠΕΙΡΗΝΗ ΚΡΗΝΗ,ΑΙΘΡΙΟ ΤΟ 1900

4.ΑΡΧΑΙΑ ΚΟΡΙΝΘΟΣ, ΤΑ ΠΡΟΠΥΛΑΙΑ ΤΟ 1899

5.ΝΟΤΙΑ ΣΤΟΑ,ΑΝΑΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΣΤΕΓΗΣ ΓΙΑ ΕΚΘΕΣΗ ΣΤΟ ΚΟΙΝΟ

6.-Ναός του Απόλλωνα, αρχαίας Κορίνθου, ΣΧΕΔΙΟ ΤΟΥ NAOY,1794
    Temple of Apollo, ancient Corinth, PLAN OF THE TEMPLE,1794

      7. Ο ΝΑΟΣ ΤΟΥ ΑΠΟΛΛΩΝΑ ΤΟ 1901

8. Ο ΑΚΡΟΚΟΡΙΝΘΟΣ ΤΟ 1688

9. Πρωτοκορινθιακό αγγείο από την Αρχαία Κόρινθο.Γκραβούρα του 1819-
   1819-Protocorinthian vase from Ancient Corinth.

10. Πώμα Κορινθιακού αγγείου της πρωτοκορινθιακής περιόδου απο την Αρχαία Κόρινθο.
      Αναπαράσταση σε γκραβούρα του 1819.
     Stopper of Protocorinthian vase from ancient Corinth.1819

11.Frédéric Boissonnas, Corinth - Temple of Apollo at Morgan O'Driscoll Art Auctions-1922
    

12.Ancient Corinth. The western side of the Temple of Apollo, from the northwest.1923
     Αρχαία Κόρινθος. Η δυτική πλευρά του ναού του Απόλλωνα, από τα βορειοδυτικά. 1923

13. ΑΡΧΑΙΑ ΚΟΡΙΝΘΟΣ ΤΟ 1897

ΔΕΡΒΕΝΙ ΚΟΡΙΝΘΙΑΣ

                     ΔΕΡΒΕΝΙ ΚΟΡΙΝΘΙΑΣ

Tο όνομα Δερβένι προέρχεται από το τούρκικο derven που σημαίνει στενό πέρασμα επειδή έχει κτιστεί σε ένα στενό πέρασμα μεταξύ βουνού και θάλασσας.
Στο παρελθόν είχε μετονομασθεί, το 1928 σε Στενόπορον, το 1929 σε Ακταίον, και το 1933 επανήλθε το Δερβένι.
Το Δερβένι είναι νέα σχετικά κωμόπολη και δημιουργήθηκε από κατοίκους της γειτονικής Ζάχολης κατά το πλείστον, μεταξύ του 1861 και του 1865. 
Αυτό απορρέει εκ του γεγονότος ότι στην απογραφή του 1851 δεν αναφέρονται κάτοικοι Δερβενίου, ενώ το 1866 το Δερβένι αναφέρεται ότι είχε διατελέσει έδρα του τ. δήμου Ευρωστίνης από το Νοέμβριο μέχρι το Μάρτιο.
Μέχρι τότε στο Δερβένι υπήρχαν μερικές καλύβες που εξυπηρετούσαν τους αγρότες 
στη συλλογή ελαιοκάρπου το χειμώνα.
Οι πρώτες οικογένειες που κατοίκησαν στο Δερβένι ήταν των Ασημακόπουλου, Λαζανά, Κυριακόπουλου, Δημακόπουλου και άλλες.
Οι Μαυριάνοι κινήθηκαν προς Λυγιά και Ροδιά. Οι Ζερβιάνοι προς Λυκοποριά, Οι Τολιαίοι, Κιουσαίοι προς Ψαθόπυργο.
"Οι Κολυβραίοι και άλλοι προς Πάτρα και έκαναν τα Ζαχολίτικα, και άλλοι στην Αθήνα, (οδός Ευρωστίνης) .

Οι λόγοι που οι κάτοικοι της Ζάχολης αποφάσισαν να εγκαταλείψουν τα ορεινά και να κινηθούν προς την παραλία ήταν:

1. Η σταθεροποίηση του ελληνικού κράτους που τους παρείχε την ασφάλεια να βρίσκονται στην παραλιακή ζώνη, κοντά στις περιουσίες που είχαν δημιουργήσει, εσπεριδοειδή, αχλαδιές, βερικοκιές, αμπέλια, οι οποίες απαιτούσαν καθημερινή φροντίδα. 
2. Η δημιουργία της σιδηροδρομικής. γραμμής το 1887 ήταν ένα επιπλέον κίνητρο διότι είχαν εύκολη πρόσβαση στα μεγάλα αστικά κέντρα.
3. Οι θέσεις εργασίας που δημιουργήθηκαν αργότερα, στη λειτουργία του λιγνιτωρυχείου 
στην περιοχή Μαύρα Λιθάρια, και στα εργοστάσια επεξεργασίας της κορινθιακής σταφίδας.
Εργατικοί καθώς ήσαν οι Ζαχολίτες πέτυχαν γρήγορη ανάπτυξη του Δερβενίου με αποκορύφωμα την περίοδο 1925 έως το 1940 που το Δερβένι γνώρισε την μεγαλύτερη ακμή του στο εμπόριο τις τέχνες και τις επιστήμες
Δημιουργήθηκαν πολλά καταστήματα και γραφεία εκατέρωθεν του κεντρικού δρόμου.
Επίσης δύο εργοστάσια επεξεργασίας και εξαγωγής κορινθιακής σταφίδας (Ανδρέας Κουσουλός- Σπ. Λαζανάς) που απασχολούσαν πολυάριθμο προσωπικό.
Λειτούργησε χοροδιδασκαλείο, αίθουσα κινηματογράφου, Αθλητικός σύλλογος.κλπ
Η συγκοινωνία που εξυπηρετούσε το Δερβένι στο μεσοπόλεμο ήταν το τρένο (ΣΠΑΠ)
και τα καΐκια προς Ιτέα για μεταφόρτωση και προώθηση στο εξωτερικό των εμπορευμάτων.

Δύο φωτογραφικές απόψεις  της κεντρικής οδού του Δερβενίου , από την ίδια θέση,
Και όμως οι φωτογραφίες αυτές έχουν διαφορά η μία  από την άλλη 85 χρόνια.
Η πρώτη απεικονίζη το Δερβένι του σήμερα (2014) και η δεύτερη το Δερβενι χιονισμένο σε φωτογραφία του 1929.Πηγή

Πίσω από τη φωτογραφία γράφει: "Οκτώβριος 1951: Κιάτο, συνεργείο αυτοκινήτων του Μαστρομήτσου (Δημητρίου)".
Απεικονίζει λεωφορείο της γραμμής Κορίνθου - Δερβενίου, που μέσω της Παλαιάς Εθνικής Οδού έκαναν τη διαδρομή Κιάτου - Αθήνας σε 4 ώρες και τη διαδρομή Κορίνθου-Δερβενίου σε μιάμιση ώρα. 
Στη φωτογραφία διακρίνονται από αριστερά ο Γιάννης Καραχάλιος του Σωτηρίου, ο αυτοκινητιστής Μηνάς Χαλκιάς του Γεωργίου και ο Μαστρομήτσος ενώ στα παράθυρα είναι επιβάτες του ΚΤΕΛ που αναμένουν υπομονετικά να αντικατασταθεί το σκασμένο λάστιχο.
Η φωτογραφία προέρχεται από το αρχείο του Παναγιώτη (Τάκη) Χαλκιά του Μηνά, ενώ για τη σύνταξη του επεξηγηματικού κειμένου βοήθησε ο Γεώργιος Ν. Κασκαρέλης.
ΠΗΓΗ

Ηλεκτροφωτισμός Δερβενίου

Από το μεσοπόλεμο έως το 1955 το Δερβένι ηλεκτροφοδοτείτο μερικές ώρες του 24ώρου από εργοστάσιο μικρής δυνατότητας παροχής ρεύματος, που ευρίσκετο στη σημερινή θέση του Νηπιαγωγείου Δερβενίου, ιδιοκτησίας Μπαζίνα εκ Κιάτου.
Τεχνικοί υπάλληλοι διετέλεσαν κατά διαστήματα οι Γιουρούκος Θ, Μπαϊράμης Ν, Παπασταμόπουλος Δ, Μυλωνάς Β, κ.ά.
Επειδή το Δερβένι εξυπηρετείτο μερικώς από τον ιδιωτικό φορέα ηλεκτροδότησης, καθυστέρησε η σύνδεση του με τη ΔΕΗ. 
Δημιουργήθηκε διχογνωμία στους κατοίκους του Δερβενίου, αν θα πρέπει να συνδεθούν με τη ΔΕΗ ή να παραμείνουν ως έχει. 
Έτσι, στις 3 Μαΐου 1955, προηγήθηκε η σύνδεση με τη ΔΕΗ του Ξυλουργείου Κουρτέση στην Πεταλού .
Στις 22 Οκτωβρίου 1955 έγινε η πρώτη οικιακή σύνδεση της ΔΕΗ στο σπίτι του Παν Αυγερινού στα "περάματα - παραλία Πεταλού" και ακολούθησαν οι συνδέσεις Ηλία Κατσαρού, Γ. Κατσαρού, Διον. Μανωλόπουλου στην ίδια περιοχή, και συνέχισε προς το υπόλοιπο Δερβένι.

Υδροδότηση Δερβενίου

Μέχρι το 1958 τα νοικοκυριά του Δερβενίου υδροδοτούντο από πηγάδια που υπήρχαν σε κάθε αυλή σπιτιού.
Το 1958 έγινε αξιοποίηση της πηγής στην τοποθεσία «αφεντικό ζαγάρι» περιοχής άνω Μεντουριάνικα και μεταφορά του νερού στη δημιουργηθείσα δεξαμενή πάνω από το περιβόλι της Αννούλας Τσουτσάνη-Λαζανά, στον παλιό δρόμο Δερβενι - Μεντουριάνικα.
Από αυτή τη δεξαμενή κατέβασαν στο Δερβένι 2 κοινής χρήσεως παροχές, μια στο ανατολικό μέρος της αμαξιτής γέφυρας Δερβενίου και την άλλη κάτω από το σιδηροδρομικό σταθμό.
Θεωρείτο καλής ποιότητας νερό και υπήρχε συνωστισμός από πλαστικά δοχεία στις 2 βρύσες.
Στους κατοίκους των Μεντουριανίκων επετράπη (προνόμιο) να βάλουν παροχή νερού μέσα στα σπίτια τους.
Αργότερα, με πρόεδρο κοινότητας Δερβενίου το Λώλο Κουσουλού, δημιουργήθηκε δίκτυο με ….αμιαντοσωλήνες ! (αντικαταστάθηκαν αργότερα) και έγινε η σύνδεση των σπιτιών με το δίκτυο, μέσω υδρομετρητών.
Παράλληλα τα οικιακά πηγάδια σταδιακά χρησιμοποιήθηκαν ως βόθροι.
Οι ανάγκες της περιοχής απαιτούσαν μεγαλύτερη ποσότητα νερού και αναγκάστηκαν να ανοίξουν πηγάδι με αντλιοστάσιο στο Δυτική κοίτη του Δερβενιώτικου ποταμού στη βάση του βράχου και κάτω από το περιβόλι του Οδυσσέα Κολοκυθά.
Λέγεται ότι αυτό το έργο κόστισε και κόστιζε αρκετά χρήματα.
Για άγνωστη αιτία καταργήθηκε το αντλιοστάσιο.
Αργότερα, στη δεκαετία του 90, έγινε το μεγάλο δίκτυο μεταφοράς νερού της πηγής "σοποτού", από το σύνδεσμο κοινοτήτων Δερβενίου Πύργου Μεντουριανίκων Ροζενων κλπ.
Τους καλοκαιρινούς ιδίως μήνες υπάρχει ενίσχυση των νερών και από διάφορες ιδιωτικές γεωτρήσεις.

Η γεώτρηση στο Σαραντάπηχο

Τέλος το 2009 έγινε γεώτρηση στο Σαραντάπηχο της οποίας το νερό ενίσχυσε τις προηγούμενες ποσότητες και μέχρι σήμερα, 2011, καλύπτει τις ανάγκες της ευρύτερης περιοχής του τ. δήμου Ευρωστίνης, χωρίς διακοπές και με υψηλή πίεση
15/07/2011

Το Δυστύχημα των τρένων

Στις 30 Σεπτεμβρίου 1968, ημέρα Δευτέρα και ώρα 18:23 έγινε φοβερή σύγκρουση 2 τρένων, ένα χιλιόμετρο ανατολικά του σταθμού του Δερβενίου.
Επέστρεφαν τα τρένα με υπεράριθμους επιβάτες από τους τόπους καταγωγής τους, που είχαν πάει να ψηφίσουν στο δημοψήφισμα για το σύνταγμα της Ελλάδος, το οποίο έγινε την προηγούμενη μέρα.
Η πρώτη αμαξοστοιχία σταμάτησε γιατί κάποιος επιβάτης πάτησε το σήμα κινδύνου.
Δεν ελήφθησαν τα αναγκαία μέτρα για την ασφάλεια του συρμού και το τρένο που ακολουθούσε επέπεσε
και συνέτριψε τα τελευταία βαγόνια του σταθμευμένου, με αποτέλεσμα το θάνατο 35 και τον τραυματισμό 150 επιβατών.
Ένα από τα πλέον πολύνεκρα δυστυχήματα, στην ιστορία των ελληνικών σιδηροδρόμων.

Η ώρα ήταν 6 και 15 το απόγευμά όταν ξαφνικά μεγάλος κρότος από την σιδηροδρομική γραμμή ακούστηκε .
Άμέσως ειπώθηκε ότι το τραίνο που πέρναγε από την γέφυρα έπεσε στο ποτάμι του Δερβενίου. Όμως τίποτε τέτοιο δεν είχε συμβεί αλλά εκείνη την ώρα συνέβη στο Δερβένι, ένα από τα πλέον πολύνεκρα δυστυχήματα στην ιστορία των ελληνικών σιδηροδρόμων.
Την Δευτέρα 30 Σεπτεμβρίου 1968 , δύο αμαξοστοιχίες, ξεκίνησαν από την Κυπαρισσία με μιάμιση ώρα διαφορά η μία αμαξοστοιχία από την άλλη οι οποίες επέστρεφαν με 2.500 ψηφοφόρους έκαστη από την Πελοπόννησο προς την Αθήνα και τον Πειραιά, Η πρώτη ήταν απλή ταχεία και στάθμευε σε όλους τους σταθμούς ενώ η δεύτερη ήταν υπερταχεία και «έπιανε» μόνο στους θεωρητικά μεγάλους σταθμούς.

 Η πρώτη αμαξοστοιχία αφού στάθμευσε στο Σ. Σταθμό του Δερβενίου και πήρε επιβάτες ,ξεκίνησε , αγκομαχώντας πέρασε τη γέφυρα ,όταν ξαφνικά ο συρμός ακινητοποιήθηκε λίγες δεκάδες μέτρα πιο πέρα , μέσα στις ελιές και απάνω σε στροφή καθώς μία γυναίκα αισθανθεί λιποθυμία και τράβηξε τον μοχλό ασφαλείας. Τότε έγινε το κακό , Η άλλη αμαξοστοιχία που πέρασε το σταθμό του Δερβενίου , χωρίς να σταματήσει , έφτασε την προπορευόμενη και ,,, συγκρούσθηκαν σφοδρά, με αποτέλεσμα το θάνατο 34 επιβατών και τον τραυματισμό άλλων 135.
 Επακολούθησε πανικός όμως χάρις την αυτοθυσία κατοίκων της περιοχής σώθηκαν αρκετοί... 

Στο σημείο υπάρχει προσκυνητάρι
πηγη 

     ΔΕΡΒΕΝΙ-ο παλαιός σταθμός Ο.Σ.Ε. Λυκοποριάς