ΜΑΥΡΗ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ/BLACK FRIDAY..άλλη μια αμερικανιά!

ΜΑΥΡΑ ΧΑΛΙΑ!..ΟΥΡΕΣ ΣΤΗΝ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ΣΗΜΕΡΑ ΓΙΑ ΕΝΑ...ΚΡΑΓΙΟΝ!

ΚΑΤΙ ΤΕΤΟΙΑ  ''ΟΜΟΡΦΑ'' ΕΧΟΥΜΕ ΝΑ ΔΟΥΜΕ ΑΠΟ ΑΥΡΙΟ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ.

 Πολλά καταστήματα θα γιορτάσουν τη Μαύρη Παρασκευή με προσφορές, εκπτώσεις, αλλά και εκδηλώσεις. Οι Έλληνες καταναλωτές θα έχουν την ευκαιρία να γνωρίσουν αύριο, από κοντά έναν διαδεδομένο, τόσο στην Ευρώπη όσο και στις Ηνωμένες Πολιτείες, εμπορικό θεσμό.Την εμπειρία της αποκαλούμενης «Μαύρης Παρασκευής» ή αλλιώς Black Friday. Πρόκειται για ένα θεσμό που επιτρέπει στους καταναλωτές την τελευταία Παρασκευή του Νοεμβρίου κάθε χρονιάς -φέτος είναι η 25η Νοεμβρίου- να πραγματοποιούν αγορές προϊόντων με πολύ μεγάλες εκπτώσεις και προσφορές.

Ο όρος Black Friday έχει τις ρίζες του στη δεκαετία του 1960 και σηματοδοτεί την αρχή της Χριστουγεννιάτικης περιόδου αγορών στις ΗΠΑ.

Χαρακτηριστικές είναι οι εικόνες που έρχονται από τις ΗΠΑ, με καταναλωτές να κατασκηνώνουν, κυριολεκτικά, έξω από μεγάλα καταστήματα, προκειμένου να προλάβουν το άνοιγμα των θυρών και να επωφεληθούν πρώτοι τις μεγάλες προσφορές. Μάλιστα, αυτό έχει προκαλέσει και απίστευτα περιστατικά που έχουν βιντεοσκοπηθεί σε κάμερα, με τρελό ξύλο. 

Πώς προέκυψε η ονομασία;

Στις αρχές της δεκαετίας του '60 τα λογιστικά φύλλα και οι αποδείξεις ήταν βεβαίως χειρόγραφα και τα καταστήματα είχαν δύο χρώματα μελανιού για να καταγράφουν τα στοιχεία.

Με κόκκινο γράφονταν οι ημέρες με αρνητικό ισολογισμό πωλήσεων και με μαύρο οι ημέρες με θετικό απολογισμό.

Καθιερώθηκε λοιπόν η τελευταία Παρασκευή του Νοέμβρη ως η πρώτη ημέρα των πωλήσεων της χριστουγεννιάτικης περιόδου, με σημαντικά αυξημένους τζίρους, εξ' ου και η ονομασία Black Friday.

Ο θεσμός τα τελευταία χρόνια έχει εξαπλωθεί σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες, μεταξύ των οποίων σε Αγγλία, Γερμανία, Γαλλία, Δανία, Ιταλία, Ισπανία, Αυστρία, Φινλανδία, Πολωνία και κάθε χρονιά συμμετέχουν όλο και περισσότεροι λιανέμποροι.

ΜΕΧΡΙ 50% ΟΙ ΠΡΟΣΦΟΡΕΣ

- η ποσότητα των προσφερόμενων ειδών δεν μπορεί να υπερβαίνει το πενήντα τοις εκατό (50%) του συνόλου των ειδών που διαθέτει το κατάστημα.
- θα πρέπει να αναγράφονται ευκρινώς η παλαιά και η νέα μειωμένη τιμή των προϊόντων και προαιρετικά το ποσοστό της μείωσης σε εμφανή σημεία του καταστήματος και οπωσδήποτε στα σημεία που πωλούνται τα προσφερόμενα προϊόντα.
- οι καταστηματάρχες θα πρέπει, σε περίπτωση ελέγχου, να είναι σε θέση να αποδείξουν ότι η παλιά τιμή πώλησης που αναγράφεται στην πινακίδα, ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα.
Στόχος αυτής της ημέρας προσφορών, σύμφωνα πάντα με την ανακοίνωση, είναι η αναθέρμανση της αγοραστικής κίνησης ενόψει Χριστουγέννων, στην ήδη ταλαιπωρημένη αγορά, αλλά και να ωφεληθούν οι καταναλωτές με προσφορές λίγες μόλις ημέρες μετά το δεκαήμερο εκπτώσεων του Νοεμβρίου.

Με ανακοίνωσή της η Ομοσπονδία Ιδιωτικών Υπαλλήλων Ελλάδος σημειώνει τη δυσφορία της για τη λεγόμενη Black Friday, που θα πραγματοποιηθεί αυτή την Παρασκευή.
Όπως υπογραμμίζει η ομοσπονδία, «η Μαύρη Παρασκευή είναι εντελώς αμερικάνικος θεσμός, ο οποίος υποτίθεται ότι κηρύσσει την έναρξη των χριστουγεννιάτικων αγορών και προκαλεί υστερία στους καταναλωτές (κυρίως χαμηλής αγοραστικής δύναμης) με τις «απίθανες προσφορές».
Στην ουσία, η Μαύρη Παρασκευή στοιβάζει αξημέρωτα έξω από τα καταστήματα πλήθη καταναλωτών, που στο τέλος ποδοπατούνται μεταξύ τους για να αγοράσουν, ενώ οι εργαζόμενοι βρίσκονται να είναι ακόμα μια φορά τα εξιλαστήρια θύματα της εργασιακής δουλείας. Όλα αυτά στο βωμό του κέρδους και του ανταγωνισμού των μεγάλων εμπόρων, οι οποίοι θέλουν να συγκεντρώσουν όσο το δυνατό μεγαλύτερο τζίρο από μια αγορά που δεν έχει εισοδήματα, από μια αγορά όπου η φτώχεια και η ανεργία κάνουν τη μεγάλη πλειοψηφία των καταναλωτών ''κυνηγό προσφορών''».
Η Ομοσπονδία καταγγέλλει αυτές τις ξενόφερτες και επιθετικές στρατηγικές πωλήσεων, τύπου Black Friday, «που εισάγουν οι μεγαλοεργοδότες», και οι οποίες, «όχι μόνο καταστρέφουν τον υγιή ανταγωνισμό στον κλάδο, αλλά επιπλέον εκμεταλλεύονται καταναλωτές και εργαζόμενους, που καλούνται να είναι συνεχώς ελαστικά εργαζόμενοι».
Τέλος, η Ομοσπονδία δεσμεύεται ότι μαζί με τα σωματεία και τους εργαζόμενους, «θα συνεχίσει να αγωνίζεται για να υπάρξει ισορροπημένη, ορθολογική και δίκαιη ρύθμιση της λειτουργίας των καταστημάτων, αλλά και ρύθμιση των εργασιακών σχέσεων μέσα από την επαναφορά της ΕΓΣΣΕ και των κλαδικών συλλογικών συμβάσεων, που θα είναι υποχρεωτικές για όλους τους εργοδότες».

Η διάσημη αφίσα του αμερικανού εικαστικού Νόρμαν Ρόκγουελ με θέμα την Ημέρα των Ευχαριστιών που γιορτάζεται στις ΗΠΑ κάθε τέταρτη Πέμπτη του Νοεμβρίου. Το έθιμο της χριστουγεννιάτικης γαλοπούλας το πήραμε από αυτή τη γιορτή. Η επόμενη μέρα είναι η «Black Friday»

Παραδοσιακά στις ΗΠΑ, την Ημέρα των Ευχαριστιών οι μεγαλουπόλεις ερημώνουν. Οι Βορειοαμερικανοί επιστρέφουν στα πατρικά τους σπίτια ή πηγαίνουν στα εξοχικά τους για να γιορτάσουν με τις οικογένειές τους την ημέρα που ευχαριστούν τον Θεό για τα αγαθά που τους χάρισε η νέα τους πατρίδα.

Η γιορτή αυτή καθιερώθηκε τον 16ο αιώνα στον Καναδά και τον 17ο αιώνα στις ΗΠΑ ως φεστιβάλ σοδειάς, ως μια γιορτή δηλαδή, στην οποία οι αγρότες ευχαριστούσαν τον Θεό για τα καλά που τους χάρισε η γη τους – εξ ου και τα συντριπτικά γεύματα με τις γεμιστές γαλοπούλες, τις πατατοσαλάτες, τα καλαμπόκια, τα κάστανα, τα τσάνεϊ κτλ.


Εννοείται πως οι περισσότεροι Βορειοαμερικανοί –όπως κάνουμε και στην Ελλάδα με τις ξέμπαρκες γιορτές μέσα στην εβδομάδα– είτε παρίσταναν τους άρρωστους για να μην δουλέψουν την επομένη της γιορτής, την Παρασκευή, ώστε να γιορτάσουν τετραήμερο μαζί με το Σαββατοκύριακο, είτε έπαιρναν επισήμως άδεια.
Ερημες πόλεις λοιπόν και αγορά σε βαθιά κρίση. Τι θα μπορούσε να τονώσει την τραγική κατάσταση; Μια ημέρα εξωπραγματικών εκπτώσεων. Τόσο εξωπραγματικών, που θα έκαναν τους ελάχιστους που παρέμειναν στις πόλεις (κυρίως για οικονομικούς λόγους) να βγουν στα καταστήματα και να ψωνίσουν αγαθά που σχεδόν τους χαρίζονται.

Φυσικά το μέτρο λειτούργησε. Λειτούργησε διότι τους έκανε όλους χαρούμενους. Οι καταστηματάρχες άρχιζαν επιτέλους να βγάζουν τα πρώτα σπασμένα της χρονιάς. Οσοι ξεμεναν στις πόλεις, μελαγχολικοί λόγω αφραγκίας αλλά και μοναξιάς, ξέδιναν ψωνίζοντας σε αληθινές τιμές ευκαιρίας. Και η χριστουγεννιάτικη περίοδος για την αγορά άρχιζε με μερικά κέρδη.

Γιατί όμως ονομάστηκε «Μαύρη» μια τόσο χαρούμενη Παρασκευή; Και εδώ οι λόγοι είναι δυο-τρεις.


Πρώτον, διότι οι έμποροι στα τεφτέρια τους για πρώτη φορά σημείωναν με μαύρο μελάνι τα έσοδά τους. Το μαύρο μελάνι το χρησιμοποιούσαν για τα κέρδη. Από Ιανουάριο έως και Νοέμβριο κάθε χρονιά χρησιμοποιούσαν κόκκινο, διότι τόσο καιρό τους έπαιρνε να ισοφαρίσουν τα έσοδα με τα έξοδα.
Δεύτερον, διότι, σύμφωνα με τα δημοσιεύματα της εποχής, τη «Μαύρη Παρασκευή» οι άδειοι δρόμοι των πόλεων μαύριζαν από τον κόσμο και τα αυτοκίνητα που κατευθύνονταν προς τα μαγαζιά για να ψωνίσουν.

Τρίτον επειδή οι εργάτες και οι υπάλληλοι που παρέμειναν στις πόλεις για να δουλέψουν ζητούσαν όλοι άδεια για να πάνε στα καταστήματα και «μαύριζαν» τα απουσιολόγια.


Το 1961, πάντως, έγινε μία προσπάθεια από εμπόρους της Φιλαδέλφειας να αλλάξουν την ονομασία, σε μία πιο ευοίωνη: αντί για «Μαύρη Παρασκευή» σε «Μεγάλη Παρασκευή». Δεν φτούρησε και ξεχάστηκε αμέσως.

Φέτος για πρώτη φορά η «Μαύρη Παρασκευή» εφαρμόζεται και στην Ελλάδα, την Παρασκευή 25 Νοεμβρίου, από τα καταστήματα. Αραγε το μέτρο εδώ θα δουλέψει; Πάντως μέχρι στιγμής δεν υπάρχει ενημέρωση για πρόωρο άνοιγμα των καταστημάτων – όπως γίνεται σε πολλές άλλες χώρες, όπου ο κόσμος στήνεται απ΄έξω σε ουρές για να μπει νωρίς και να προλάβει να βρει αυτά που χρειάζεται. Στην Ελλάδα λοιπόν, στις 25 Νοεμβρίου, τα καταστήματα θα ανοίξουν το πρωί τη συνηθισμένη ώρα.

ΚΙ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΕΧΕΤΕ ΜΑΥΡΑ ΜΕΣΑΝΥΧΤΑ...

ΠΗΓΗ
newsbomb.gr
protagon.gr

kARTson: ΑΜΦΙΠΟΛΗ – Υπάρχει και δεύτερο μνημείο εικάζουν οι...

ΔΕΙΤΕ ΚΙ ΑΥΤΟ...

kARTson: ΑΜΦΙΠΟΛΗ – Υπάρχει και δεύτερο μνημείο εικάζουν οι...: Ένα δεύτερο μνημείο, κατά πολύ μικρότερο απ’ αυτό  που ήδη έχει βρεθεί στον Λόφο Καστά  στην Αμφίπολη, εικάζεται ότι υπάρχει δυτικά,...

ΠΕΡΙ ΤΕΧΝΗΣ Ο ΛΟΓΟΣ: Η Ιστορία της νεοελληνικής ζωγραφικής

ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ ΑΡΘΡΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ

ΠΕΡΙ ΤΕΧΝΗΣ Ο ΛΟΓΟΣ: Η Ιστορία της νεοελληνικής ζωγραφικής: Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ Η ι στορία της νεοελληνικής ζωγραφικής αρχίζει ουσιαστικά μετά την ανακήρυξη του ελεύθερο...

ΗΜΕΡΕΣ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ,ΝΥΡΕΜΒΕΡΓΗ 2016

Εδώ και δέκα χρόνια, η Ελληνική Καλλιτεχνική Λέσχη διοργανώνει τις Ημέρες Ελληνικού Κινηματογράφου σε συνεργασία με την Υπηρεσία για τον Πολιτισμό και την Ψυχαγωγία του δήμου της Νυρεμβέργης, καθώς και με το Künstlerhaus στο KunstKulturQuartier, όπου και λαμβάνουν χώρα οι προβολές των ταινιών (Königstr. 93. 90402 Nürnberg). Με αφορμή την πέμπτη επέτειο του Φεστιβάλ, η οργανωτική ομάδα σχεδίασε ένα πλούσιο, με μεγάλη ποικιλομορφία πρόγραμμα:

Οι Ημέρες Ελληνικού Κινηματογράφου αρχίζουν στις 23.11.2016, στις 18.00. Στην εναρκτήρια εκδήλωση καλεσμένοι θα είναι ο σκηνοθέτης Τάσος Μπουλμέτης («Νοτιάς», «Πολίτικη Κουζίνα»), η γενική διευθύντρια του Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης Ελίζ Ζαλαντό, ο σκηνοθέτης Βασίλης Λουλές («Φιλιά εις τα παιδιά») και οι αντιπρόσωποι της HellasFilmBox Berlin: η διευθύντρια προγράμματος Ιωάννα Κρυωνά και η διευθύντρια του Φεστιβάλ Sandra von Ruffin. Θα προβληθεί η πρεμιέρα για την Γερμανία της ταινίας «Νοτιάς» (Τάσος Μπουλμέτης) και μετά την ταινία θα ακολουθήσει συζήτηση με τον σκηνοθέτη.
Άλλες, αξιόλογες ταινίες που εμπλουτίζουν με τη σειρά τους το πρόγραμμα των επόμενων ημερών είναι οι παρακάτω :
Το αγόρι τρώει το φαγητό του πουλιού (Λυγίζος), Όχθες (Καρκανεβάτος), Ουζερί Τσιτσάνης (Μανουσάκης), Lobster (Λάνθιμος), Χειμώνας (Κουτσολιώτας), Τετάρτη 4:45 (Αλεξίου), Μικρά Αγγλία (Βούλγαρης), Χenia (Kούτρας), Amore mio (Δήμας). Το πρόγραμμα των ταινιών ολοκληρώνεται με την «Πολίτικη Κουζίνα» (2003, Μπουλμέτης), την κλασική ταινία Αστέρω (1929, Δημόπουλος), καθώς και την πρεμιέρα της παραγωγής της Καλλιτεχνικής Λέσχης "Besser" (Ταινία μικρού μήκους, 2016, Κωνσταντίνος Νικηφορίδης).
Στο πρόγραμμα αυτή τη φορά συμπεριλαμβάνονται και δύο Ντοκιμαντέρ, που θα αποτελέσουν βάση για συζήτηση μετά το τέλος της προβολής τους. Η ταινία "Φιλιά εις τα παιδιά" (Λουλές) παρουσιάζει τη ζωή πέντε παιδιών με γονείς Εβραίους, τα οποία έζησαν την εποχή της κατοχής στην Ελλάδα και σώθηκαν από Χριστιανούς. Η ταινία "und dass einer für den anderen da ist!" (Ομάδα μαθητών του Oskar-von-Miller-Realschule, Rothenburg) περιγράφει τη συγκλονιστική ιστορία του παιδιού Günther Paul, που γεννήθηκε το 1944 ως καρπός μιας σχέσης αγάπης, μιας νεαρής Ελληνίδας με έναν γερμανό στρατιώτη.

Μετά από τις προβολές των ταινιών θα ακολουθήσουν συζητήσεις με τους καλεσμένους: Μανούσο Μανουσάκη (Ουζερί Τσιτσάνης), Κώστα Κουτσολιώτα και Elisabeth Schuch (Χειμώνας), Χρήστο Δήμα (Amore Mio), Βασίλη Λουλέ (Φιλιά εις τα παιδιά) καθώς και Thilo Pohle με τους μαθητές της ομάδας κινηματογράφου (… und dass einer für den anderen da ist!).

Οι Ημέρες Ελληνικού Κινηματογράφου παρέχουν επίσης τη δυνατότητα στους επισκέπτες:


α) να γνωρίσουν το ψηφιακό αρχείο του μουσείου Κινηματογράφου της Θεσσαλονίκης, μέσα από αποσπάσματα ταινιών παρουσιάζεται η εξέλιξη του ελληνικού κινηματογράφου από το 1900-2000.
β) να συμμετέχουν στο σεμινάριο (Masterclass) «Από το βιβλίο στην ταινία». Μελλοντικοί σκηνοθέτες, σεναριογράφοι, ή απλώς ενδιαφερόμενοι έχουν τη δυνατότητα να μάθουν πως μπορεί να γίνει ταινία ένα λογοτεχνικό έργο. Θα χρησιμοποιηθεί ως παράδειγμα το σενάριο της ταινίας ¨Ουζερί Τσιτσάνης¨. Ως εισηγητές θα λάβουν μέρος ο σεναριογράφος της ταινίας Γεώργιος Σκαμπαρδώνης και ο σκηνοθέτης Μανούσος Μανουσάκης. Τις εμπειρίες από την πλευρά της παραγωγής θα παρουσιάσει ο παραγωγός Γιάννης Εξηντάρης.

Αλλά τί θα ήταν ένα Φεστιβάλ Κινηματογράφου χωρίς το ανάλογο μουσικό πρόγραμμα;
Αυτό το ρόλο έχει αναλάβει γι΄ αυτή τη χρονιά η μουσική ομάδα της Καλλιτεχνικής Λέσχης, η οποία είχε στις αρχές του 2016 οργανώσει με μεγάλη επιτυχία τη μουσικοθεατρική παράσταση "Ρεμπέτικο". Κάθε βράδυ λοιπόν, μετά τις 20.00μ.μ. στο Foyer του Künsterhaus θα υπάρχει ζωντανή ελληνική μουσική. Το μουσικό πρόγραμμα παρουσιάζει και εδώ ποικιλομορφία και θα περιέχει κρητική μουσική με το Μανώλη Καλυκάκη, Γεώργιο Πασπαράκη και Κώστα Καμνάκη (24.11.2016), ρεμπέτικα και λαϊκά τραγούδια μέσα από μια διαφορετική προσέγγιση με το Γερμανό καλλιτέχνη Christian Ronig (25.11.2016), καθώς και σύγχρονη ελληνική και ξένη μουσική με το μουσικό και συνθέτη Οδυσσέα Κωνσταντινόπουλο (26.11.2016).


Τέλος, το Φεστιβάλ θα κλείσει με τη συναυλία της μουσικής ομάδας της Καλλιτεχνικής Λέσχης, με γνωστά σε όλους τραγούδια και μελωδίες από τον Ελληνικό Κινηματογράφο και την Τηλεόραση (27.11.2016, 7.00μ.μ., Festsaal).


H Hellas TV στηρίζει την προσπάθεια της Κινηματογραφικής Λέσχης Νυρεμβέργης και σας παρουσιάζει τις σημαντικότερες στιγμές των πέντε ημερών που θα διαρκέσουν οι εκδηλώσεις (23-27.11.2016)

Για περισσότερες πληροφορίες οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να επισκεφθούν την ιστοσελίδα: 
http://www.griechische-filmtage-nbg.de.

ΠΗΓΗ
europolitis.eu
Hellastv.de
express.gr

ΠΑΡΘΕΝΩΝΑΣ.....Η ΛΕΗΛΑΣΙΑ

ΠΑΡΘΕΝΩΝΑΣ.....Η ΛΕΗΛΑΣΙΑ

Τα μυστικά του Παρθενώνα - Ντοκιμαντέρ

Το εκπληκτικό ντοκιμαντέρ του PBS με τον τίτλο «Secrets of the Parthenon» (=Τα μυστικά του Παρθενώνα) αναλύει τον τρόπο, με τον οποίο χτίστηκε ο Παρθενώνας, και καταγράφει τις προσπάθειες των τελευταίων δεκαετιώνν για την αναστήλωσή του.

Πριν από αρκετές δεκαετίες κατάλαβαν για πρώτη φορά οι αρχαιολόγοι, οι αρχιτέκτονες και οι μηχανικοί, ότι το εμβληματικό μνημείο που εκφράζει το δυτικό πολιτισμό, ο Παρθενώνας, κινδύνευε να καταρρεύσει.
Το σύγχρονο εργοτάξιο που δημιουργήθηκε υπό την εποπτεία του Μανώλη Κορρέ έπρεπε, σύμφωνα με την σύγχρονη αντίληψη για την αναστήλωση, να αναγνωρίσει και να ταυτοποιήσει κάθε μαρμάρινο κομμάτι, είτε είχε κάποια συγκεκριμένη θέση είτε βρίσκεται πεταμένο τριγύρω.

Ο Μανώλης Κορρές βρήκε τέτοια μαρμάρινα θραύσματα μέχρι και 2 χιλιόμετρα μακριά από την Ακρόπολη. Γι’ αυτό, στην πορεία των εργασιών, χρειάστηκε πολλές φορές να αποσυναρμολογήσουν ολόκληρα τμήματα του Παρθενώνα, για να τα ανοικοδομήσουν καλύτερα.

Στη διάρκεια των εργασιών, ανακαλύφθηκε ότι ο Παρθενώνας, αν και δεν είχε θεμέλια, είχε τριπλή αντισεισμική θωράκιση. Σύμφωνα με την πολιτικό μηχανικό Νίκη Τιμοθέου, φαίνεται πως οι αρχαίοι είχαν ανακαλύψει αυτό που σήμερα ονομάζουμε «σεισμική μόνωση». Αυτή η τριπλή μόνωση εντοπίζεται σε διαφορετικά σημεία του οικοδομήματος:

Στις στρώσεις των τεράστιων, οριζόντιων και εξαιρετικά λείων μαρμάρων, πάνω στα οποία «πατάει» ο Παρθενώνας.
Στους μεταλλικούς, ελαστικούς συνδέσμους, οι οποίοι συνδέουν τις πλάκες κάθε στρώματος.
Στις κολώνες του κτίσματος, οι οποίες ήταν τοποθετημένες σε φέτες, τέλεια εφαρμοσμένες η μία πάνω στην άλλη, για να αντέξουν τους κραδασμούς της γης.
Όπως σημείωσε η κυρία Τιμοθέου, το αποτέλεσμα αυτής της τριπλής μονωτικής φόρμουλας ήταν να κινούν τα επιφανειακά σεισμικά κύματα το ένα στρώμα των μαρμάρινων πλακών πάνω στο άλλο, την ίδια ώρα που οι σύνδεσμοι εκτόνωναν την κινητική ενέργεια που ανέπτυσσε ο εγκέλαδος. Τέλος, ο τρόπος με τον οποίο ήταν τοποθετημένες οι κολώνες, επέτρεπαν στο οικοδόμημα να ταλαντεύεται, αλλά να μην καταρρέει.

Η ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΟΜΠΑΜΑ ΣΤΗΝ ΑΚΡΟΠΟΛΗ ΚΑΙ Η ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΣΤΟ ΙΔΡΥΜΑ ΣΤΑΥΡΟΣ ΝΙΑΡΧΟΣ

Η επίσκεψη στον ιερό βράχο αποτελούσε παιδικό όνειρο για τον πλανητάρχη που έμελλε να πραγματοποιηθεί σε ηλικία 55 ετών.Η προϊστάμενη της αρμόδιας Εφορείας Αρχαιοτήτων Ελένη Μπανού έχει αναλάβει χρέη ξεναγού. Στις 12:05 ο Μπαράκ  επισκέφθηκε  το Μουσείο της Ακρόπολης όπου ξεναγήθηκε λεπτομερώς έχοντας ο ίδιος πολλές απορίες για τα εκθέματα.

Τα μέτρα ασφαλείας στην περιοχή γύρω από την Ακρόπολη ήταν από νωρίς το πρωί δρακόντεια, με την αστυνομία να κάνει αισθητή την παρουσία της.

Όπως είπε η Αμερικανίδα διπλωμάτις, ο Μπαράκ Ομπάμα έχει γράψει μόνος του και χωρίς τη βοήθεια λογογράφων την ομιλία που θα εκφωνήσει στο Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος. Και εκτίμησε πως θα είναι... τέλεια και πως για να μπορέσει ο απερχόμενος Αμερικανός πρόεδρος να συμπεριλάβει και να περάσει τα μηνύματα που έστειλε, έγραφε κι έσβηνε εδώ και εβδομάδες! «Θα είναι μια ιστορική ομιλία», είπε.

Σύμφωνα με αμερικανικά ΜΜΕ μάλιστα, η ομιλία του Μπαράκ Ομπάμα στην Αθήνα θα είναι ανάλογη με εκείνη του Τζον Κένεντι στο Βερολίνο στις 26 Ιουνίου του 1963 όταν είπε την –ιστορική φράση πια- «είμαι ένας Βερολινέζος (Ich bin ein Berliner)».

ΤΙ ΕΙΠΕ Ο ΟΜΠΑΜΑ ΣΤΟ ΙΔΡΥΜΑ ΣΤΑΥΡΟΣ ΝΙΑΡΧΟΣ

«Οι προπάτορες του αμερικανού έθνους ακολούθησαν το δημοκρατικό πρότυπο της Ελλάδος. Εδώ γεννήθηκε ο Διαφωτισμός. Οι λαμπρές ιδέες του κόσμου μας» ανέφερε ο Μπαράκ Ομπάμα και σημείωσε: «Μετά από οκτώ χρόνια στον Λευκό Οίκο, πιστεύω ότι η επιθυμία κάποιου να έχει τον έλεγχο της δικής του ζωής και τον έλεγχο αυτής, να είναι μέλος μια ευρύτερης κοινότητας κι ενός έθνους, είναι παγκόσμια αιτήματα και καίει σε κάθε παγκόσμια καρδιά. Κάποτε ένας Έλληνας ιερέας ύψωσε το λάβαρο της Επανάστασης κι αυτό εμπνέει πολλές ιδέες ελευθερίας σε όλο τον κόσμο. Αυτή ήταν η εξωτερική μου πολιτική σε όλη την διάρκεια της προεδρίας μας. «Ο Περικλής ενέπνευσε με το Σύνταγμα, είπε ότι τα δικαιώματα πρέπει να είναι γραμμένα... Καθόλη τη διάρκεια της ανθρώπινης ιστορίας η φλόγα άναψε εδώ στην Αθήνα και ποτέ δεν έσβησε», πρόσθεσε.

"Οι δημοκρατίες δεν θα πολεμήσουν η μία την άλλη. Περισσότερες δημοκρατίες σημαίνουν καλό για τον κόσμο. Οι καλύτεροι φίλοι της Αμερικής είναι οι δημοκρατίες, όπως η Ελλάδα. Γι’ αυτό είμαστε φίλοι και σύμμαχοι στο ΝΑΤΟ. Είμαστε έτσι ισχυρότεροι από τους τρομοκράτες, που δεν μπορούν να δεχτούν τις ιδέες της δημοκρατίας και προσπαθούν να αλλάξουν τις ζωές των άλλων μέσα από τη βία" συνέχισε

«Αυτό που πιστεύω μετά από 8 έτη στην προεδρία των ΗΠΑ είναι η ζωή διά της αξιοπρέπειας. Αυτά τα μαθήματα εν συνόλω είναι παγκόσμια και είναι μαθήματα που καίνε σε κάθε ανθρώπινη καρδιά", είπε ο απερχόμενος πρόεδρος των ΗΠΑ, ενώ συνέχισε λέγοντας ότι "κάποιες χώρες ενώ υπάρχουν εκλογές δεν έχουν πραγματικά δημοκρατικό πολίτευμα. Εμείς ως χώρα πιστεύουμε στις ιδέες και τις αξίες που γεννήθηκαν εδώ πριν από αιώνες"

Ακόμη επεσήμανε ότι "στην εποχή μας που πρέπει να αντιμετωπίσουμε προβλήματα σοβαρά επιτρέπει στην επιστήμη να ανθίσει και να δείξει τον δρόμο προς τις αποφάσεις μας. Η δημοκρατία ωστόσο μπορεί να είναι δύσκολη στην υλοποίηση, συχνά οι πολιτικοί είναι αντι δημοφιλείς στις δημοκρατίες, γιατί καμιά φορά απαιτούνται συμβιβασμοί. Σε μια πολυφυλετική κοινωνία όπως οι ΗΠΑ η δημοκρατία μπορεί να είναι μια πολύπλοκη ιστορία. Είναι καλύτερη όμως από οποιαδήποτε άλλη λογική. Μας επιτρέπει ειρηνικά να δοκιμάζουμε νέες ιδέες και να βρίσκουμε λύσεις στις διαφωνίες μας. Όταν μια δράση από κάποιον Πρόεδρο που έχει κάποιο λάθος μπορεί να διορθωθεί μέσω της δημοκρατικής διαδικασίας. Με τα χρόνια καταφέραμε να κατακτήσουμε το δικαίωμα να είμαστε όλοι ίσοι απέναντι στο νόμο"."Η ιστορία μας έχει δείξει ότι οι χώρες με δημοκρατικές κυβερνήσεις είναι πιο δίκαιες και πιο σταθερές... Η Δημοκρατία μας έδειξε ότι είμαστε πιο ισχυροί από τους τρομοκράτες. Εκείνοι προσπάθησαν να αλλάξουν την ζωή των ανθρώπων διά της βίας και να μας κάνουν να παρεκκλίνουμε από τις δικές μας αξίες. Η Δημοκρατία είναι ισχυρότερη" τόνισε.

Προσφυγικό

«Στις Δημοκρατίες δεν υπάρχουν αποκλεισμοί. Οι Δημοκρατίες βοηθούν τους πρόσφυγες. Και ποτέ άλλοτε στον κόσμο δεν έχουμε δει τέτοια συμπόνια προς τους πρόσφυγες, όπως στην Ελλάδα. Η γενναιοδωρία των Ελλήνων ενέπνευσε τον κόσμο. Η Ελλάδα δεν μπορεί να επωμιστεί μόνη της το προσφυγικό. Η Δημοκρατία σας όμως ανοίγει την αγκαλιά της», τόνισε ο κ. Ομπάμα.

«Είναι δική μου πεποίθηση ότι οι Δημοκρατίες μπορούν να λύνουν προβλήματα μέσω της διπλωματίας. Μέσω της διπλωματίας βρήκαμε λύση με το Ιράν και ανοίξαμε δρόμους επικοινωνίας με την Κούβα», είπε σε άλλο σημείο της ομιλίας του.

Αναφερόμενος στο δημοκρατικό πολίτευμα ο Μπάρακ Ομπάμα σημείωσε ότι «η Δημοκρατία μπορεί να είναι ατελής, μπορεί να είναι αργή, δύσκολη στην υλοποίηση σε μια πολυφυλετική χώρα, όπως είναι η ΗΠΑ, η Δημοκρατία είναι πολύπλοκη, αλλά είναι η καλύτερη».« Η δημοκρατία, όπως και όλοι οι ανθρώπινοι θεσμοί είναι ατελής. Μπορεί να είναι ατελής και δύσκολη στην υλοποίηση. Οι πολιτικοί στις δημοκρατίες είναι αντιδημοφιλείς γιατί στην δημοκρατία απαιτούνται συμβιβασμοί».«Η Δημοκρατία είναι καλύτερη γιατί επιτρέπει να δοκιμάζουμε καινούργιες ιδέες και να διορθώνουμε τα λάθη μας. Κατά τη διάρκεια της δικής μας ιστορίας έτσι καταφέραμε να είμαστε όλοι ίσοι απέναντι στο νόμο. Εδώ όπου γεννήθηκε η Δημοκρατία για ακόμη μία φορά διατρανώνουμε τις ιδέες μας» είπε.

«Ο νέος πρόεδρος των ΗΠΑ και εγώ έχουμε διαφορετικές απόψεις. Αλλά η Δημοκρατία εξασφαλίζει την ομαλή μετάβαση» συνέχισε αναφερόμενος στον Ντόναλντ Τραμπ.

«Η ανισότητα κάποτε γινόταν ανεκτή γιατί οι άνθρωποι δεν είχαν μέτρο σύγκρισης. Τώρα δεν είναι ανεκτή. Στις δικές μας κοινωνίες θέλουμε οι άνθρωποι να ανταμοίβονται για τα δημιουργήματά τους» σημείωσε. «Όταν οι άνθρωποι σκέφτονται ότι ο ένας κερδίζει και ο άλλος χάνει, υψώνονται τείχη ανάμεσα στους ανθρώπους. Το είδαμε στην Ελλάδα, στις ΗΠΑ, στο Brexit» πρόσθεσε..

«Τώρα ζούμε σε μία παγκοσμιοποιημένη κοινωνία. Δεν μπορούμε να κοιτάζουμε προς τα πίσω. Πρέπει να κοιτάμε το μέλλον. Δεν μπορούμε να κινούμαστε σε συγκρούσεις ανάμεσα στις χώρες. Το μονοπάτι της παγκοσμιοποίησης πρέπει να καλυτερεύσει" ανέφερε ακόμα.

«Ανέλαβα τα καθήκοντά μου σε μια δύσκολη περίοδο, πιο δύσκολη από τη μέγαλη ύφεση. Ζητήσαμε από τους πλούσιους Αμερικανούς να πληρώσουν περισσότερο φόρο. Θέλαμε να φτιάξουμε μια καλύτερη αυτοκινητοβιομηχανία προς όφελος των καταναλωτών... Υπάρχουν ακόμη άνθρωποι στις ΗΠΑ που φοβούνται για το μέλλον τους... Πρέπει να έχουμε οικονομίες χωρίς αποκλεισμούς», υπογράμμισε σχολιάζοντας την οικονομική κατάσταση των ΗΠΑ.Σε άλλο σημείο της ομιλίας του στάθηκε στην οικονομική κατάσταση που επικρατεί στη χώρα μας. «Εδώ στην Ελλάδα, καταλαβαίνω ότι υπάρχει μία κατάσταση μεταρρυθμίσεων. Για να παραμείνει η Ελλάδα ανταγωνιστική έπρεπε να γίνουν οι μεταρρυθμίσεις... Σήμερα ο προϋπολογισμός σας εμφανίζει πλεόνασμα. Θα ήθελα να συγχαρώ τον πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα για τις μεταρρυθμίσεις. Θα συνεχίσετε να έχετε την υποστήριξη των ΗΠΑ. Εγώ θα συνεχίσω να λέω στους πιστωτές ότι πρέπει να ληφθούν μέτρα που διευκολύνουν τη βιωσιμότητα του χρέους. Το χρέος είναι κλειδί για να ανακάμψει η χώρα» επεσήμανε χαρακτηριστικά.Θέλοντας να στείλει το δικό του μήνυμα σε όσους φεύγουν από την Ελλάδα με προορισμό άλλες χώρες είπε «Δεν πρέπει να μεταναστεύετε για να βρείτε δουλειά. Πρέπει να μείνετε εδώ και να μεγαλουργήσετε.... Η Δημοκρατία γίνεται απλούστερη όταν όλοι τρώνε το ίδιο φαγητό και λατρεύουν τον ίδιο Θεό».

«Οι θεσμοί είτε στην Ελλάδα, είτε στις Βρυξέλλες, είτε στις ΗΠΑ, πρέπει να απαντάνε στις αναζητήσεις των πολιτών... Σήμερα περισσότερο από ποτέ ο κόσμος χρειάζεται μία ευημερούσα και δημοκρατική Ευρώπη" συμπλήρωσε. 

Ακόμη ανέφερε ότι «ζούμε σε μια νέα πραγματικότητα, όπου οι κοινωνίες συγκρούονται και κάποιοι θα ζητήσουν καταφύγιο στις σέχτες και τον εξτρεμισμό... Σε μια εποχή που μπορούμε να δούμε τι κάνει ο καθένας σε κάθε πλευρά του πλανήτη, και όμως οι πολίτες νιώθουν απομακρυσμένοι από τις κυβερνήσεις τους... »Επιπλέον είπε πως «ως Πρόεδρος των ΗΠΑ προώθησα τη λογοδοσία και τη διαφάνεια, λάβαμε μέτρα κατά της διαφθοράς. Οι κυβερνήσεις συνεργάζονται, εμείς ενισχύσαμε την κοινωνία των πολιτών, επενδύσαμε στους νέους επιχειρηματίες. Η ελπίδα και η αναγέννηση στις κοινωνίες θα αρχίσει από τους νέους»

Από την άλλη πλευρά σχολιάζοντας την κατάσταση που επικρατεί στο παγκόσμιο στερέωμα τόνισε ότι «πιστεύω ότι ο κόσμος μας διέρχεται μία περίοδο αλλαγής. Φυσικά υπάρχει αβεβαιότητα. Κανείς δεν μπορεί να προβλέψει το μέλλον... Η ιστορία μας δίνει ελπίδα. Η πρόοοδος κατακτάται. ... Ο Λούθερ Κινγκ είχε δίκιο όταν έλεγε ότι η αψίδα των δικαιωμάτων σχετίζεται με την δικαιοσύνη»

Επίσης συμπλήρωσε ότι «Όλοι ζούμε κάτω από το ίδιο φεγγάρι. Σε όλες τις κοινωνίες και τις χώρες υπάρχει περισότερο φιλότιμο, όπως λένε οι Έλληνες. .. Φιλότιμο. Το βλέπω κάθε μέρα και αυτό μου δίνει ελπίδα... Στο τέλος τα πάντα εξαρτώνται από μας. Ο πιο σημαντικός θώκος είναι αυτός του πολίτη».

«Σε αυτό το ατελές σύστημα (της Δημοκρατίας) η ισχύς και η πρόοδος θα εκπορεύεται από εμάς τους πολίτες. Εάν θέλουμε αυτό το σύστημα διακυβέρνησης το μέλλον μας θα είναι λαμπρό». Ο αμερικανός πρόεδρος έκλεισε την ομιλία του στο Ίδρυμα "Σταύρος Νιάρχος", λέγοντας στα ελληνικά «Ζήτω η Ελλάς».

Η ΜΗΔΕΙΑ ΚΑΙ Ο ΙΑΣΟΝΑΣ,η φυγή στην Κόρινθο,η φοβερή εκδίκηση!

Το όνομα Μήδεια προέρχεται από το ρήμα μέδομαι, το οποίο σημαίνει προνοώ, μελετώ, διαλογίζομαι και φροντίζω, καθώς και επινοώ, μηχανεύομαι. Στη ενεργητική του διάθεση, μέδω, το ρήμα αποκτά τη σημασία του εξουσιάζω, προστατεύω. Ετυμολογικά το όνομα Μήδεια είναι συγγενές με το όνομα Μέδουσα, αυτό της θαλάσσιας γοργόνας.

ΜΗΔΕΙΑ 1969,ΠΙΕΡ ΠΑΟΛΟ ΠΑΖΟΛΙΝΙ ΜΕ ΤΗΝ ΜΑΡΙΑ ΚΑΛΛΑΣ

 Κάλυκας-Κρατήρας:
Η Μήδεια  προσπαθώντας να ξεφύγει από την Κόρινθο επάνω σε ένα ιπτάμενο ερπετοφόρο άρμα αφού σκότωσε τα παιδιά της. Ο Ιάσονας πενθεί τα παιδιά τους σε ένα βωμό. 400 π.Χ.

Ο μύθος της Μήδειας είναι από τους δημοφιλέστερους στην ευρωπαϊκή λογοτεχνία ήδη από τον 8ο αι. π.Χ., γεγονός το οποίο αποδεικνύεται από την πληθώρα των κειμένων τα οποία αναφέρονται σε αυτόν. Κατά τον 5ο αι. π.Χ. η Μήδεια εμφανίζεται τόσο στον Πίνδαρο, όσο και στο πασίγνωστο ομώνυμο έργο του Ευριπίδη. Τον 3ο αι. π.Χ. ο Απολλώνιος Ρόδιος, στα Αργοναυτικά, προσέδωσε στο μύθο την επική του διάσταση, ενώ κατά τον 1ο αι. μ.Χ. τόσο ο Οβίδιος (ο οποίος μάλιστα πραγματεύτηκε το μύθο σε τρία έργα του), όσο και ο Γάιος Βαλέριος Φλάκκος και ο Σενέκας ασχολήθηκαν με τη Μήδεια. Το ενδιαφέρον το οποίο προσελκύει ο μύθος διαφαίνεται και από τις διάφορες αναφορές σε αυτόν από αρχαίους ποιητές, φιλοσόφους και ρήτορες.

Σύμφωνα με τη μυθολογία, η Μήδεια ήταν κόρη του Αιήτη, βασιλιά της Κολχίδας, και της Ωκεανίδας Ιδυίας. Αρχικά, ο μύθος την παρουσιάζει ως μια όμορφη και ερωτευμένη πριγκίπισσα που βοηθά τον Ιάσονα να κλέψει το Χρυσόμαλλο Δέρας. Αυτός της ο ρόλος την καθιστά «αρωγό-κόρη», η οποία ως χαρακτήρας απαντά σε πλήθος μύθων και παραμυθιών διάφορων πολιτισμών. Αργότερα, όμως, στο μύθο ο ρόλος αυτός αποδομείται πλήρως και η Μήδεια εμφανίζεται ως η οργισμένη και εκδικητική γυναίκα που η δίψα της για εκδίκηση την οδηγεί στο φόνο των ίδιων της των παιδιών. Αυτό την καθιστά αρχετυπική μορφή του θηλυκού «δαίμονα», ο οποίος δε σταματά πουθενά αν δεν ικανοποιήσει την εκδικητική του μανία.

Ήδη από την αρχή του μύθου η Μήδεια, έχοντας βοηθήσει τον εραστή της Ιάσονα να αποκτήσει το Χρυσόμαλλο Δέρας και προκειμένου να καθυστερήσει τον πατέρα της Αιήτη, ο οποίος τον καταδίωκε, δε δίστασε να τεμαχίσει τον αδερφό της Άψυρτο και να διασκορπίσει το διαμελισμένο σώμα του στη θάλασσα, ώστε να αναγκάσει τον πατέρα της να περισυλλέξει τη σορό του. Ο φόνος του αδερφού της δεν είναι παρά η προοικονομία της δολοφονίας των γιων της, γεγονός που προμηνύεται επίσης από τη συμφωνία της με τον Ιάσονα να εκδικηθούν τον Πελία, φονιά του πατέρα και του αδερφού του.

Medea by Anselm Feuerbach, 1873.

 Η Μήδεια δε δίστασε να πείσει τις κόρες του Πελία να τεμαχίσουν και να βράσουν το σώμα του πατέρα τους, καθώς υποτίθεται πως έτσι θα κατόρθωναν να τον ξανακάνουν νέο. Όταν η δολοπλοκία φανερώθηκε και το ζεύγος καταδιώχθηκε από τον Άκαστο, γιο του Πελία, η Μήδεια και ο Ιάσονας κατέφυγαν στην Κόρινθο. Εκεί έζησαν ευτυχισμένα ώσπου ο Ιάσονας την άφησε καθώς ερωτεύτηκε και παντρεύτηκε την πριγκίπισσα Γλαύκη, κόρη του Κρέοντα. Η άγρια φύση της Μήδειας ξύπνησε για ακόμα μία φορά, όταν, για να εκδικηθεί τη Γλαύκη, της έστειλε ως δώρο για το γάμο της ένα δηλητηριασμένο χιτώνα, που μόλις τον φόρεσε την έκαψε.

Κορύφωση της εκδικητικής της μανίας αποτελεί ο αποτρόπαιος φόνος των δύο γιων της, του Φέρητα και του Μέρμερου, που τους είχε αποκτήσει με τον Ιάσονα, τους οποίους έπνιξε πιθανότατα στο ιερό της Ήρας Ακραίας στην Περαχώρα. Η παιδοκτονία της Μήδειας χαίρει πολλαπλών ερμηνειών από τους αρχαίους συγγραφείς. Η εκδοχή του Ευμήλου, την οποία παραδίδει ο Παυσανίας, περιγράφει μια απροσχεδίαστη δολοφονία και αντιπαραβάλλεται με την εκδοχή του Ευριπίδη (Μήδ. 1379), ο οποίος την περιγράφει ως μια αδίστακτη δολοφόνο. Άλλες εκδοχές συγκλίνουν στο ότι η Μήδεια δολοφόνησε τον Κρέοντα και τράπηκε σε φυγή στην Αθήνα αφήνοντας τους γιους της στην Ήρα Ακραία, όπου τα δύο αγόρια δολοφονήθηκαν από τους Κορίνθιους ως αντίποινα για το φόνο του βασιλιά τους.

Η συνέχεια του μύθου της Μήδειας στην Αθήνα παραδίδεται από τον Πλούταρχο. Όταν ο Θησέας επέστρεψε στην Αθήνα από την Τροιζήνα, η Μήδεια τον αναγνώρισε και έπεισε τον πατέρα του, το βασιλιά Αιγαία, με τον οποίο είχε ήδη αποκτήσει ένα γιο, το Μήδο, να θανατώσει το μυστηριώδη ξένο. Τη στιγμή που ο Θησέας ετοιμαζόταν να πιει το δηλητήριο, το οποίο είχε προετοιμάσει η ίδια η Μήδεια, ο Αιγαίας τον αναγνώρισε και του το πέταξε από τα χέρια. Για ακόμα μία φορά η Μήδεια τράπηκε σε φυγή και κατέφυγε στη χώρα των Μήδων, οι οποίοι ονομάστηκαν έτσι από εκείνη.
Στο τέλος της Θεογονίας ο Ησίοδος (Θ. 1001) αναφέρει πως οι Μήδοι πήραν το όνομά τους από το Μηδέα (όχι Μήδο), γιο της Μήδειας και του Αιγέα.
Ο μύθος της Μήδειας έχει σχετιστεί με λατρευτικές παραδόσεις τόσο στην Αθήνα, όσο και στην Κόρινθο. Στο Δελφίνιο της Αθήνας το όνομά της είχε συνδεθεί με ένα μνημείο όπου εορταζόταν κάθε χρόνο η αποτυχημένη απόπειρά της να δολοφονήσει το Θησέα. Τέλος, στην Κόρινθο η Μήδεια σχετιζόταν με μια ετήσια εκδήλωση η οποία περιλάμβανε επτά νεαρά αγόρια και επτά νεαρά κορίτσια.

MEDEA.KLIMT

Η ΑΛΛΗΓΟΡΙΑ ΤΟΥ ΜΥΘΟΥ ΤΗΣ ΜΗΔΕΙΑΣ

Η Μήδεια έχει συγγένεια με την Κίρκη. Είναι κόρη του βασιλιά της Κολχίδας Αιήτη· κατά συνέπεια είναι εγγονή του Ήλιου κι ανιψιά της Κίρκης. Μητέρα της είναι η Ωκεανίδα Ιδυία (ή κατά τον Διόδωρο η Εκάτη, οπότε η Μήδεια κι η Κίρκη είναι αδελφές). Χωρίς τη βοήθεια της Μήδειας ο Ιάσων δεν θα μπορούσε να πάρει το Χρυσόμαλλο Δέρας, το οποίο βρισκόταν σε δένδρο, που το φύλαγε ένα τυλιγμένο γύρω του φίδι. Η συγγένεια της Μήδειας με την Κίρκη, το όνομα Ιάσων (αυτός που ιατρεύει) και το ξύλο, που περιελίσσεται το φίδι, μας παραπέμπουν στο DNA. Δεδομένου, ότι οι μύθοι είναι πολυ επίπεδοι, κι απαιτείται διεπιστημονική προσέγγιση για την ερμηνεία τους, εξετάζοντας την Αργοναυτική Εκστρατεία με το παραπάνω σκεπτικό υποθέτουμε, ότι περιγράφεται αλληγορικά η πορεία της Ιατρικής Επιστήμης προς την ανακάλυψη του DNA. Δεν είναι όμως μόνον αυτό. Η Μήδεια στην Ιωλκό έπεισε τις κόρες του Πελία, πως ήταν ικανή να ξανακάνει νέο τον πατέρα τους, ο οποίος άρχιζε να γερνάει. Τους το απέδειξε υποβάλλοντας σε πειραματικές συνθήκες ένα γέρικο κριάρι (το έβαλε σε λέβητα με φάρμακα). Η επίδειξη πέτυχε κι έτσι εφαρμόστηκε και στον Πελία, χωρίς όμως επιτυχία. Η καταλυτική λεπτομέρεια, ότι τα παιδιά της παρουσιάζεται, ότι τα σκότωσε η ίδια η Μήδεια από εκδικητική ζηλοτυπία, είναι εύρημα του Ευριπίδη. 

Το μύθο της «Μήδειας» πραγματεύτηκε κι ο Αισχύλος στο έργο του «Διονύσου τροφοί», καθώς κι ο Σοφοκλής στον «Αιγέα» και στις «Πελιάδες». Τα έργα αυτά δυστυχώς δεν διασώθηκαν. Σώθηκε μόνο η «Μήδεια» του Ευριπίδη· εξαφανίστηκαν επίσης τα άλλα δύο δράματα της τριλογίας, καθώς και το σατυρικό δράμα που τη συνόδευε. Η «Μήδεια» του Ευριπίδη (431 π.Χ.) είναι το μόνο ίσως κείμενο, όπου υπονοείται ο φόνος των παιδιών. Μετά από προσεκτική μελέτη του όμως, προκύπτει κάτι καταπληκτικό, που ανατρέπει όλα όσα νομίζαμε, ότι γνωρίζαμε για τη «Μήδεια», καθ’ ότι ούτε στη «Μήδεια» του Ευριπίδη αποδεικνύεται, ότι η Μήδεια σκότωσε τα παιδιά της! Η επίμαχη σκηνή περιγράφεται στο τέλος του έργου. 

Στο Αρχαίο Ελληνικό Δράμα καμία σκηνή φόνου δεν λαμβάνει χώρα ενώπιον των θεατών. Στην «ορχήστρα» είναι ο Χορός, ενώ ακούγονται οι φωνές των παιδιών –που λένε ότι η μητέρα τους πλησιάζει με ξίφος– από το παρασκήνιο, το οποίο είναι ο ναός της Ακραίας Ήρας. (Διαβάστε προσεκτικά τους στίχους από 1.277 έως το τέλος). Εμφανίζεται κατόπιν ο Ιάσων και ακούει από τον Χορό, ότι η Μήδεια σκότωσε εξ αιτίας του τα παιδιά τους. –Που είναι σκοτωμένα (ρωτάει), μέσα η έξω; -Αν ανοίξεις την πόρτα, θα δεις τον φόνο των δικών σου παιδιών (απαντάει ο Χορός). Παρουσιάζεται τότε η Μήδεια έτοιμη να φύγει. Λογομαχεί με τον Ιάσονα, ο οποίος της ζητάει να θάψει και να κλάψει τα παιδιά του. Η Μήδεια όμως αρνείται και προφασίζεται, ότι θέλει να τα θάψει η ίδια στο τέμενος του ναού της Ήρας, για να μην τα καθυβρίσουν οι πολέμιοι.
 Η λογομαχία συνεχίζεται κι η Μήδεια του αρνείται ακόμα και να τα χαϊδέψει, να τα φιλήσει ή να τα αγκαλιάσει και, χωρίς κανένας να διαβεβαιώσει, ότι τα παιδιά είναι πράγματι σκοτωμένα, τελειώνει η τραγωδία.

ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΗΣ ΜΗΔΕΙΑΣ

Το γεγονός, ότι –σύμφωνα με τον Ευριπίδη– η Μήδεια δεν αποδεικνύεται, ότι σκότωσε τα παιδιά της, αλλά μάλλον σκηνοθέτησε τον φόνο για τους δικούς της λόγους (προκειμένου να τα προστατέψει), σε συνάρτηση και με συγκερασμό αρκετών άλλων μεμονωμένων διασωθεισών παραδόσεων άλλων αρχαίων συγγραφέων (πχ. Απολλόδωρου 1,127 κ.ε. και 1,144 κ.ε., Παυσανία 2,3,6-11, Σχόλια στον Πίνδαρο, Ολύμπια 13,74 κ.λ.π.), μας οδηγεί στις εξής δύο εκδοχές: • Είτε πως οι Κορίνθιοι οργάνωσαν φόνο εναντίον της κι εναντίον των παιδιών της, οπότε αυτή μεν γλίτωσε, τα παιδιά της όμως τα σκότωσαν οι Κορίνθιοι μέσα στο ναό, είτε πως • Κάθε παιδί που γεννούσε η Μήδεια το έβαζε στο ναό της Ακραίας Ήρας στην Κόρινθο, προκειμένου να το κάνει αθάνατο, αλλά αυτή η διαδικασία το σκότωνε.

 Η δεύτερη αυτή εκδοχή παρουσιάζει περισσότερο ενδιαφέρον, καθ’ ότι μοιάζει με την προσπάθεια, που είχε κάνει η Μήδεια να ξανανιώσει τον Πελία. Ενώ με το κριάρι τα κατάφερε, με τους ανθρώπους τα πράγματα ήταν δυσκολότερα. Οι περιγραφές αυτές μας θυμίζουν τις προσπάθειες των επιστημόνων της εποχής μας, τα γενετικά πειράματα των οποίων άρχισαν να έχουν ικανοποιητικά αποτελέσματα στα ζώα (πρόβατο «Ντόλυ»), αλλά είναι δύσκολο να εφαρμοσθούν στον άνθρωπο. Στην Αρχαία Ελληνική Γραμματεία έχουμε πολλές περιγραφές θεών, που πετάνε με το άρμα τους, που συνήθως το σέρνουν πτερωτά άλογα. Η Μήδεια όμως, φεύγοντας από την Κόρινθο για την Αθήνα, δεν πήγε επιγείως, αλλά χρησιμοποίησε ιπτάμενο άρμα, που το έσερναν δύο φίδια! Το επίπεδο, στο οποίο είχε φθάσει η Ιατρική και η ποιότητα ζωής της «Χρυσής Εποχής» περιγράφεται από τον Ησίοδο ως εξής: «Σαν θεοί ζούσαν (οι άνθρωποι) έχοντας ανέγνοιαστη ψυχή χωρίς ολότελα κόπους και πόνο κι ούτε τα φοβερά γεράματα ήταν επάνω τους· και πάντα ίδιοι στα πόδια και στα χέρια χαίρονταν στα συμπόσια έξω απ’ όλα τα κακά και πέθαιναν σα δαμασμένοι από τον ύπνο» («Έργα και Ημέραι», 112-117).

Victor Mottez - Medea.

Η "Μήδεια" του Ευριπίδη, αποτελεί μια από τις πιο τραγικές ηρωίδες του αρχαιοελληνικού θεάτρου. Ερμηνεύτηκε από σημαντικές μορφές του ελληνικού θεάτρου και της όπερας.
Η Μήδεια του Ευριπίδη παρουσιάστηκε στο αθηναϊκό κοινό το 431 π. Χ. σε μια εποχή που ο κλασικός ελληνικός κόσμος είναι έτοιμος να περάσει στον εμφύλιο σπαραγμό και στη φάση της παρακμής του


Ας θυμηθούμε κάποιες από αυτές τις σπουδαίες ερμηνείες:

Έλσα Βεργή: 1942, Εθνικό Θέατρο σε σκηνοθεσία Τάκη Μουζενίδη και στον θίασο, Μάνος Κατράκης, Μήτσος Λυγίζος, Τ. Καρούσος, Δέσπω Διαμαντίδου, Αλέκα Παΐζη κ.ά. Επίσης το 1956 σε σκηνοθεσία Λάμπρου Κωστόπουλου, με Όλγα Τουρνάκη, Γκίκα Μπινιάρη,Κάρμεν Ρουγγέρη, Θόδωρο Μορίδη κ.ά.

Κατίνα Παξινού: 1956, Εθνικό Θέατρο σε σκηνοθεσία Αλέξη Μινωτή με Ελένη Ζαφειρίου, Θάνο Κωτσόπουλο, Αλέξη Μινωτή, Κάκια Παναγιώτου, Γρβγόρη Βαφιά κ.ά.

Στην φωτογραφία επάνω:
Επίδαυρος, καλοκαίρι 1956, η Κατίνα Παξινού στον ρόλο της Μήδειας σε παράσταση του Εθνικού Θεάτρου, στην ομώνυμη τραγωδία του Ευριπίδη, με την πλάτη στον φακό ο Θάνος Κωτσόπουλος στον ρόλο του Ιάσωνα, ο Νίκος Παρασκευάς (Παιδαγωγός) και πίσω η Ελένη Ζαφειρίου. (Διακρίνονται επίσης στον χορό: από αριστερά, Μάρω Κοντού, Κάκια Παναγιώτου, Μαίρη Χρονοπούλου, πίσω από την Κάκια Παναγιώτου η Δέσπω Διαμαντίδου).


Μαρία Κάλλας: Το 1962, αφού έχει επιστρέψει στην Ελλάδα, τραγουδάει στο Αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου «Μήδεια» σε σκηνοθεσία Αλέξη Μινωτή.

Ελένη Χατζηαργύρη: 1976, Εθνικό Θέατρο σε σκηνοθεσία Αλέξη Σολομού με Νίκο Τζόγια, Λυκούργο Καλλέργη, Βασίλη Κανάκη, Χρήστο Πάρλα, Αιμιλία Υψηλάντη, Μαρία Σκούντζου κ.ά.

Μελίνα Μερκούρη: 1976, Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος, σε σκηνοθεσία Μ.Βολανάκη, με Δημήτρη Παπαμιχαήλ, Φαίδωνα Γεωργίτση, Δ. Διαμαντίδου κ.ά.

Αντιγόνη Βαλάκου: 1993, Εθνικό Θέατρο σε μετάφραση Γιώργου Χειμωνά με Δημήτρη Λιγνάδη, Αντώνη Θεοδωρακόπουλο, Νίκο Μπουσδούκο, Μάρθα Φριτζήλα κ.ά.

Καρυοφυλλιά Καραμπέτη: 1997, σε σκηνοθεσία Νικαίτης Κοντούρη, μουσική Σαββίνας Γιαννάτου με Μάγια Λυμπεροπούλου, Λάζαρο Γεωργακόπουλο, Άννα Μακράκη, Άρη Λεμπεσόπουλο κ.ά.

Ταμίλλα Κουλίεβα: 2003, Εθνικό Θέατρο σε σκηνοθεσία Στάθη Λιβαθινού με Δημήτρη Ήμελλο, Κόρα Καρβούνη, Κατερίνα Ευαγγελάτου κ.ά.

 ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Πάτρας σε σκηνοθεσία Α. Βασίλιεφ με την Λυδία Κονιόρδου στον ομώνυμο ρόλο που παρουσιάστηκε το βράδυ του Σαββάτου (13/09/2008) στο Ηρώδειο! Σε αυτή την τρίωρη παράσταση ο αρχαίος μύθος της Μήδειας και της Αργοναυτικής Εκστρατείας μας παραδόθηκε ευφυώς αποδομημένος από τον σκηνοθέτη o οποίος με γενναιοδωρία μας προσέφερε μαθήματα θεάτρου! 

Ο κ. Βασίλιεφ με τη σοφή και μελετημένη χρήση των συμβολισμών στην κίνηση του χορού και των ηθοποιών μέσα στο χώρο, την εκφορά του λόγου αλλά και την επιλογή των κοστουμιών και σκηνικών της παράστασης επιβεβαιώνει την πεποίθηση ότι ένας καλός σκηνοθέτης πριν από όλα είναι σκεπτόμενος και γνωρίζει πολύ καλά την δομή, ανθρωπολογία και προέλευση του αρχαίου δράματος!Στην συγκεκριμένη παράσταση η Μήδεια παρουσιάζεται όπως μας την δίδαξε ο μύθος: είναι ταυτόχρονα ο έρωτας και ο πόλεμος, θνητή και Θεά, γυναίκα και  άντρας, θύτης και θύμα. Αυτή η αντίθεση πολύ ορθά εκπροσωπείται από το σύμβολο του ταύρου που παραπέμπει στα Μινωικά ταυροκαθάψια αλλά και στους πίνακες του Πικάσο. 

Ο ταύρος που συμβολίζει τη ρώμη, το ζωώδες ένστικτο, άρα και τη διττή φύση του ανθρώπου, παραπέμπει και στο αρχετυπικό σύμβολο του Μινώταυρου της Μινωικής Κρήτης. Ο Μινώταυρος αποτελεί σύμβολο της σεξουαλικότητας, γονιμότητας και έμβλημα της Μινωϊκής μητριαρχίας. 

Η ΜΗΔΕΙΑ ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ ΠΑΠΑΙΩΑΝΝΟΥ


3 Οκτωβρίου 2008, στο «Παλλάς». Ηρθαμε να δούμε όχι τη μυθολογική Μήδεια των σχολικών χρόνων, ούτε τη Μήδεια το Ευριπίδη, τη Μήδεια - όπερα του Κερουμπίνι, ούτε τη Μήδεια του Πιερ Πάολο Παζολίνι με τη Μαρία Κάλλας. Είμαστε εδώ για την αποκάλυψη μιας νέας Μήδειας που απέχει από τη Μήδεια της πρώτης παράστασης από την Ομάδα Εδάφους - με Ιάσονα τον Δημήτρη Παπαϊωάννου και την Αγγελική Στελλάτου Μήδεια, αλλά και από τη φεστιβαλική Μήδεια (1-5 Ιουνίου) στο Χώρο Η της Πειραιώς 260. Ηρθαμε γι' αυτή τη Μήδεια, για την οποία ο Δημήτρης Παπαϊωάννου αρνήθηκε να μιλήσει στους δημοσιογράφους, στη διάρκεια μιας πρόβας, με το σιβυλλικό εκείνο «θα κριθεί από το αποτέλεσμα».

 Τα φώτα χαμηλώνουν, το Πάθος έρχεται με ένα θρόισμα από κρατημένες αναπνοές. Το γυμνό σκηνικό του Νίκου Αλεξίου με ξύλινα επίπεδα, καρέκλες μαύρες περιμένουν τον άγνωστο θίασο που θα το ζωντανέψει. Μόνο που θίασος δεν υπάρχει. Ολοι είναι θεατές ενός δράματος που γεννήθηκε από το Φως, τον Χρόνο, το ένστικτο, το σμίξιμο αρσενικού και θηλυκού, από την αγάπη που γίνεται θάνατος, όταν προδοθεί. Μόνη πρωταγωνίστρια η ξένη, η βάρβαρη βασίλισσα της Κολχίδας, η Γυναίκα που δίνεται στον έρωτα και στη μητρότητα για να γίνει ανάπηρη από τον αβάσταχτο πόνο μιας προδοσίας με στόχο εκείνη και τα δύο τοτέμ - παιδιά της. Τρεκλίζοντας μέσα στο αρχέγονο στοιχείο του νερού, το ίδιο που έφερε τους Αργοναύτες από την Ιωλκό στη μακρινή Κολχίδα για το Χρυσόμαλλο Δέρας, η Μήδεια, με πατερίτσες τις μαύρες καρέκλες - μάρτυρες της δυστυχίας της, προχωρεί στην εκδίκηση θερίζοντας τις ζωές του Ιάσονα, της βασιλοπούλας Γλαύκης. Τα κορμιά σωριάζονται άψυχα σαν σακιά, στο ματοβαμμένο νερό, για να τα σύρει με τα δόντια του ο Σκύλος - συνείδηση που δεν έλειψε στιγμή από τη σκηνή. Οπως και ο Φοίβος Απόλλων στο βάθος της σκηνής, άγαλμα με μαρμάρινη σάρκα, περιμένει να 'ρθει η στιγμή για να επέμβει. Να αγκαλιάσει την αιματοβαμμένη εγγονή του Μήδεια με το φόρεμα - όστρακο για να φύγουν στο σκοτάδι, πέρα από το θνητό και το πρόσκαιρο. Η σκηνή σκοτεινιάζει, το χειροκρότημα αντηχεί καταλυτικό, λυτρωτικό, ύστερα από τη σιωπή και την προσήλωση που ένωσε το ετερόκλητο κοινό της «πρώτης» σε ηχηρά «Μπράβο»! Για τον Δημήτρη Παπαϊωάννου γελαστό, που πηδά πάνω στη σκηνή με τον Νίκο Αλεξίου, την Τίνα Παπανικολάου -αυτοί έμειναν από την εποχή της Ομάδας Εδάφους- και τους νέους συνεργάτες του, τον Αλέκο Γιάνναρο -φωτισμοί, COTI K. σχεδιασμός- σύνθεση ήχων, κοστούμια Θάνος Παπαστεργίου (μαζί με Δημήτρη Παπαϊωάννου), Γλυπτική, Νεκτάριος Διονυσάτος. 

Η μουσική - κολλάζ από οκτώ όπερες του Βellini, όπως και η ανθρώπινη κραυγή, το γρύλισμα του Σκύλου ήταν μαζί με το πάφλασμα του νερού, το αντίδοτο στην ένταση της σιωπής και του ερωτισμού. Ο μέγας παρών είναι πάντα ο Γιάννης Τσαρούχης, μόνιμη πηγή έμπνευσης του σκηνοθέτη Δημήτρη Παπαϊωάννου και των συνεργατών του. Από ένα πίνακά του βγαλμένος ο αξιωματικός του ναυτικού με τις χρυσές επωμίδες Ιάσονας, από τα ναυτάκια του οι Αργοναύτες με βάδισμα στυλιζαρισμένο, σαν «Θέατρο Σκιών».

 Η «Μήδεια 2» παραμένει, σύλληψη και σκηνοθεσία, του Δημήτρη Παπαϊωάννου που υπογράφει το τελικό αποτέλεσμα. Αυτό που παραμερίζει τον χορό και σβήνει τους χορευτές - ηθοποιούς από την ανθρώπινή τους υπόσταση. Ο Σερβετάλης είναι ο Σκύλος, η Ευαγγελία Ράντου είναι η Μήδεια, ο Γιάννης Νικολαΐδης με τα σκαρπίνια - βαρκούλες είναι ο Ιάσων, η Κατερίνα Λιόντου η Γλαύκη, ο Ηλιος -σαν από τη Ζωφόρο του Παρθενώνα- Φοίβος Παπαδόπουλος έχουν γίνει ένα με τον μύθο. Αλλά για να επιτευχθεί αυτό το συναρπαστικό αποτέλεσμα, μεσολάβησαν οι πρόβες και η δαιμονιακή τελειομανία του Παπαϊωάννου. Δικό του και δικό τους το χειροκρότημα. Το 'χε πει ο Γιάννης Τσαρούχης, όταν τον γνώρισε 16χρονο μαθητή σε έκθεση ζωγραφικής του στη Βιβλιοθήκη του Κολλεγίου Αθηνών: «Τόσο ταλέντο, τόσο νωρίς, με τρομάζει». Ο Δημήτρης θήτευσε κοντά του κι έτσι, μαθητής και δάσκαλος, συνεχίζουν.

«Σας άρεσε;» ρωτούσαν τους δίπλα τους οι συντροφιές φεύγοντας. «Σας άρεσε;». Απάντηση: Ο Δημήτρης Παπαϊωάννου έχει προχωρήσει. Μας αφήνει πίσω, αλλά όχι στο σκοτάδι.

Ελάνη Μπίστικα, ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ




MEDEA (2008) / extracts from the project by Dimitris Papaioannou from Dimitris Papaioannou on Vimeo.

Γιώργος Κιμούλης: 2013, σε μετάφραση Κ. Μύρη και σκηνοθεσία Σπύρου Ευαγγελάτου, μια τολμηρή Μήδεια μόνο με άνδρες. Συμμετείχαν: Οδυσσέας Παπασπηλιόπουλος, Τάσος Νούσιας, Μάνος Βακούσης, Νικόλας Παπαγιάννης, Νίκος Αναστασόπουλος, Δημήτρης Παπανικολάου

ΠΗΓΕΣ

ehw.gr
freeinquiry.gr
kathimerini.gr

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΣΕ..7 ΛΕΠΤΑ (ΒΙΝΤΕΟ)

Η ιστορία της Ελλάδας από το 2600 π.Χ έως σήμερα μέσα από ένα επτάλεπτο βίντεο

Δείτε πώς η επιρροή μας έχει αλλάξει με την πάροδο του χρόνου από τους αρχαίους Έλληνες πόλεων-κρατών έως τη σύγχρονη εποχή.


Μέσα σε επτά περίπου λεπτά ξετυλίγεται μπροστά σας η ιστορία της Ελλάδας από το 2600 π.Χ. έως και σήμερα 2016.

ΠΗΓΗ
http://skotinoprosopo.blogspot.gr/

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ ΣΕ ..10 ΛΕΠΤΑ! (ΒΙΝΤΕΟ)

Ολόκληρη η ιστορία της Ευρώπης και των πολιτισμών της σε ένα βίντεο 10 λεπτών!

Η καταμέτηρηση αρχίζει από το 3.650 Π.Χ και τον μινωικό πολιτισμό, φτάνοντας μέχρι το σήμερα. Δείτε χιλιάδες χρόνια ιστορίας μέσα σε 10 λεπτά!

ΠΗΓΗ

http://skotinoprosopo.blogspot.gr/

ΤΟ FACEBOOK ΣΤΑ ...ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ!

 Ο «γίγαντας» των κοινωνικών μέσων δικτύωσης στο διαδίκτυο, δίνει την δυνατότητα στους χρήστες του να επιλέξουν ως γλώσσα την… αρχαία ελληνική! Απλά πηγαίνεις στις ρυθμίσεις, μετά στη γλώσσα και αντί για τα απλά Ελληνικά, επιλέγεις τα αρχαία Ελληνικά.

Mολις κάνετε τις συγκεκριμένες αλλαγές θα δείτε πως τα μήνυματα τα γίνουν πλέον «αγγέλματα» και το facebook θα ρωτάει «Τί δοκείς», ενώ όταν κάποιος επιθυμεί να σχολιάσει μια φωτογραφία, να βλέπει την ένδειξη: «Σχόλιον γράφειν». Η δε αρχική σελίδα έχει γίνει «οίκος» όπως φαίνεται στην παρακάτω φωτογραφία.

Αμέσως θα δεις αρκετές διαφορές, όπως «Σχόλιον γράφειν» αν θές να γράψεις κάτι, η «Μεταβάλλειν» αν θέλεις να… μεταβάλεις (αλλάξεις)κάτι! Η αρχική σελίδα αναφέρεται ως »Οίκος», ενώ οι »Εκδηλώσεις» είναι σαν: «Ω γέγοναι»! Τέλος, οι ειδοποιήσεις… «μεταμορφώνονται» σε » Διαγγελίαι».

Έτσι πλέον οι λάτρεις της αρχαίας ελληνικής γλώσσας, μπορουν να την επιλέξουν με τα εξής βήματα: 

1. «Ρυθμίσεις».

2. «Γλώσσα».

3. Αναζητήστε την επιλογή «Ελληνική αρχαία» και πατήστε «Αποθήκευση αλλαγών»!

Έχει κάποιες ατέλειες βέβαια, αλλά το σημαντικό είναι ότι το facebook διαθέτει την αρχαία ελληνική και δεν την θεωρεί νεκρή γλώσσα.

ΠΗΓΗ
http://techit.gr/
http://www.kathimerini.gr/