Η ΕΙΡΗΝΗ ΠΑΠΠΑ ΘΥΜΙΖΕΙ: Πρώτα είσαι άνθρωπος, μετά γυναίκα, μετά ηθοποιός.

 Φωτογραφία  του Ντίνου Διαμαντόπουλου.

".....Και όταν φτάσετε στο όριο του χρόνου, εκεί τί γίνεται;
- Αυτό είναι το πρόβλημα της ανθρώπινης φύσης. Γιαυτό χτίζουμε σπίτια. Κάνουμε Παρθενώνες. Κάνουμε παιδια. Να επιβιώσουμε ξέροντας εμείς οι ίδιοι οτι δεν πρόκειται ποτέ να το γευτούμε. Ο άνθρωπος είναι ενα μικρό πλάσμα και ειναι το πιό θλιμμένο. Το μόνο που ξέρει είναι οτι δεν θα δεί ούτε τον θάνατό του. Ένας άνθρωπος που θα πεθάνει είμαι. Οι άνθρωποι φοβούνται. Γι αυτό έχουν μια στενή ιδεολογική ηθική. Μια στέγη που τους καλύπτει...
- Γιατι αναφέρεστε στον θάνατο;
- Γιατι καθορίζει τους μελλοθάνατους. Οι άνθρωποι είμαστε μελλοθάνατοι απο τη στιγμή που γεννιόμαστε. Νομίζω οτι καθορίζει φοβερά τη ζωή όλου του κόσμου. 
Και η Τέχνη είναι καθορισμένη απο αυτόν. Και η διάθεση να υπάρξεις. Και η διάθεση να εκφραστείς. Ειναι τραγική η μοίρα του ανθρώπου ξέροντας οτι όλο αυτό δεν το ορίζει και οτι πρόκειται να συμβεί κάτι που δεν το θέλει.... "

- Θέλω να σας ακούσω να μιλάτε για Σας...
- Πιστεύω οτι πρώτα είσαι άνθρωπος, μετά γυναίκα, μετά ηθοποιός. Πως θα βάλω το επάγγελμα να με φάει, να μπω σε ενα κουτάκι και να συμπεριφέρομαι ανάλογα. Κι αυτή ν´αμαι αλλάζω. Κάποτε η στάρ ήταν διαφορετική. Σήμερα είναι αλλιώτικη. Κάποτε ο στάρ ήταν ο ενας, ο άλλος, σήμερα είναι ο Αλ Πατσίνο. Κάποτε οι σταρ φορούσαν τουαλέτες, σήμερα φοράνε μπλουτζίν σχισμένα, όλο τρύπες. Αυριο θα είναι τα μαλλιά πράσινα. Εγω αποφάσισα να μην ακολουθήσω... "
Απόσπασμα συζήτησης στο σπιτι του Αλέξανδρου Ιόλα στην Αγία Παρασκευή Αττικης. Αύγουστος 1986

Πηγή:περιοδικό ΕΝΑ

 Η Ειρήνη Παππά (Ειρήνη Λελέκου, το πραγματικό της όνομα), γεννήθηκε στις 3 Σεπτεμβρίου του 1926 , στο Χιλιομόδι, ένα μικρό χωριό Κορινθίας. Οι γονείς της ήταν και οι δύο δάσκαλοι. Η μητέρα της, Ελένη, συνήθιζε να λέει παραμύθια στην κόρη της, από τότε που ήταν πολύ μικρή, πράγμα που τη βοήθησε να διαμορφώσει την έντονα δημιουργική της φαντασία. Μέσα από τα παραμύθια της μητέρας της, η ίδια έπλαθε εικόνες με τις οποίες γέμιζε το μυαλό της, εικόνες μέσα στις οποίες ήταν πρωταγωνίστρια. Ο πατέρας της, από την πλευρά του, ο οποίος ήταν καθηγητής κλασσικού δράματος, την βοήθησε να διαμορφώσει προσωπική άποψη για τον χώρο των γραμμάτων και της τέχνης.

Το έτος 2000 της απονεμήθηκε ο τίτλος «Γυναίκα της Ευρώπης», ένας τίτλος που απονέμεται κάθε χρόνο σε γυναίκες που έχουν τιμήσει την ευρωπαϊκή τους καταγωγή με το σπουδαίο πολιτιστικό ή πνευματικό τους έργο. Τα τελευταία χρόνια η Ειρήνη Παπά ζει και εργάζεται στην Πορτογαλία, εκεί όπου έχει ιδρύσει το δικό της θέατρο, ανεβάζοντας αρχαίες ελληνικές τραγωδίες.
Το 2008 βραβεύεται με το «Βραβείο Ρώμη» στο αρχαίο θέατρο της «Όστια Αντίκα», λίγα χιλιόμετρα έξω από την ιταλική πρωτεύουσα. Όταν ανέβηκε στην σκηνή για να παραλάβει το βραβείο της είχε δηλώσει με εμφανή συγκίνηση: «Δεν ξέρω αν πρέπει να γελάσω ή να κλάψω, μπορώ μόνο να πω ότι η Αθήνα θα είναι πάντα η μητέρα μου, αλλά η Ρώμη, παράλληλα, είναι δεύτερη μητέρα μου, από ξεκάθαρη επιλογή μου».

 Το 1954 ο 30χρονος Μπράντο γνώρισε στη Ρώμη την 24χρονη Ειρήνη Παππά, που έκανε τα πρώτα της βήματα στον κινηματογράφο. Ο Μπράντο ήταν ήδη περιζήτητος στο χώρο του κινηματογράφου και είχε συνεργαστεί με τους μεγαλύτερους σκηνοθέτες του Χόλιγουντ.

Ο Μάρλον Μπράντο το 1948

Η τελευταία επίσκεψη του Μπράντο στην Ελλάδα ήταν το 1999 σε ηλικία 74 ετών. Τότε συναντήθηκε για τελευταία φορά με την Ελληνίδα ηθοποιό Ειρήνη Παππά.
Ο Αμερικανός ηθοποιός γοητεύτηκε από την ομορφιά και το μεσογειακό ταμπεραμέντο της Ελληνίδας και έζησαν μια παθιασμένη σχέση, η οποία έμεινε κρυφή από τους δημοσιογράφους.

 Όπως είχε αποκαλύψει η Ειρήνη Παππά: «Αγαπούσα πολύ τον Μπράντο και νοιαζόμουν για εκείνον. Ήταν το μεγάλο πάθος της ζωής μου». Παρόλο που χώρισαν συνέχισαν να διατηρούν επαφές και το 1999 που ήρθε στην Ελλάδα δεν παρέλειψε να την συναντήσει. Η ηθοποιός είχε αναφέρει για τη συνάντησή τους «Παρόλα τα υπόλοιπα, ήταν ακόμα υπέροχος ο τρόπος που σκεφτόταν».

Η Ελληνίδα Καρυάτιδα Ειρήνη Παππά.

Μάνος Κατράκης και Ειρήνη Παππά.